Sam Rany, Ph.D. : June 2012

Friday 29 June 2012

ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច៖ក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែងចំនួន១៧គ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណប្រកបអាជីវកម្ម

ដោយ ដែន អយុធ្យា

2012-06-28

ក្រុមការងារអន្តរក្រសួង ដើម្បីគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មអភិវឌ្ឍន៍អចលនវត្ថុ នៃក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ រំលឹកប្រជាពលរដ្ឋឲ្យបានជ្រាបថា សព្វថ្ងៃនេះមានក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែង ឬបុរីចំនួន១៧ សាងសង់គ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណពីស្ថាប័នជំនាញទេ។

សេចក្តីជូនដំណឹង ចុះថ្ងៃទី២៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ របស់ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចបានបង្ហាញឈ្មោះក្រុមហ៊ុនទាំង១៧ សង់គ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណ រួមមាន បុរី រុងរឿង Luxurious Apartment 240 បុរី អាកាសចរណ៍ សំណង់ផ្ទះល្វែង ម៉ៅ យឹម សំណង់ផ្ទះល្វែង តុល លន បុរី មនោរម្យ (ឫស្សីកែវ) បុរី សូនី បុរី កាំង ម៉េង Hawaii Apartment & Resort បុរី ពោធិចិនតុង បុរី ភូមិខ្ញុំ បុរីសែនមនោរម្យ បុរី ទំនើបឡូស៊ីផេង បុរី វាលស្បូវ បុរី New York City ក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែង កូឡុន កម្ពុជា និងសំណង់ផ្ទះល្វែងរុក្ខជាតិបៃតង។

មន្ត្រីជំនាញឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុនទាំង១៧ នេះ កំពុងលក់លំនៅឋានរបស់ខ្លួន គ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណប្រកបអាជីវកម្មអភិវឌ្ឍន៍អចលនវត្ថុ ពីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច ឲ្យស្របតាមប្រកាសចុះថ្ងៃទី១៥ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០០៩ ស្តីពីការគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មអភិវឌ្ឍន៍អចលនវត្ថុនោះទេ។
ទោះក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចបានបញ្ចេញឈ្មោះក្រុមហ៊ុន បុរី ឬផ្ទះល្វែងគ្មានច្បាប់ និងអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋប្រយ័ត្នប្រយែងក្នុងការទិញផ្ទះក្តី ក៏ប៉ុន្តែត្រូវបានសមាជិកសភាបក្សប្រឆាំង និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរិះគន់ធ្ងន់ធ្ងរទៅវិញ។

លោក យ៉ែម បុញ្ញប្ញទ្ធិ អគ្គលេខាធិការ និងជាសមាជិកសភាគណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស នៅថ្ងៃទី២៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ លោកបានចាត់ទុកការគ្រប់គ្រង់របស់ក្រសួងពាក់ព័ន្ធទៅលើក្រុមហ៊ុន សំណង់ផ្ទះល្វែង ឬបុរី ថា មានភាពអន់ខ្សោយ និងមិនទទួលខុសត្រូវ។

លោកថា ក្រសួងជំនាញគួរជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ ឬការពារសុវត្ថិភាពផ្នែកច្បាប់ជូនពលរដ្ឋ មិនមែនពលរដ្ឋរងគ្រោះជាអ្នកទទួលខុសត្រូវទេ ព្រោះរដ្ឋាភិបាល ឬក្រសួងជំនាញជាអ្នកអនុញ្ញាតិឲ្យក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែង ឬបុរីសង់សំណង់គ្មានច្បាប់ ប៉ុន្តែគ្មានវិធានការទប់ស្កាត់ទៅវិញ។

លោក យ៉ែម បុញ្ញប្ញទ្ធិ៖ «ពេលសំណង់សង់ហើយ ប្រជាពលរដ្ឋទិញហើយ ទើបប្រកាសបែបនេះទៅវិញ។ ដូច្នេះ អ្នកដែលរងគ្រោះ គឺប្រជាពលរដ្ឋ ដោយសារលោកមិនបានដឹង ហើយផ្ទះអាចមានគ្រោះថ្នាក់ទៅថ្ងៃអនាគត ដោយសារគ្មានការធានារ៉ាប់រងច្បាស់លាស់ ខាតបង់ច្រើនណាស់។ ការប្រឈមមួយទៀត គឺការខាតបង់ថវិការបស់ប្រជាពលរដ្ឋនេះ ជារឿងមួយដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុត។ ខ្ញុំយល់ថា ការគ្រប់គ្រងបែបនេះមានផលវិបាកដល់សង្គមធ្ងន់ធ្ងរមែនទែន»។

មិនខុសគ្នាទេ សម្រាប់មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិល ក៏បានរិះគន់របៀបគ្រប់គ្រងរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំក្រសួងជំនាញ នៃរាជរដ្ឋាភិបាល ជុំវិញការអនុញ្ញាតិឲ្យសំណង់ផ្ទះល្វែង ឬបុរី សាងសង់គ្មានច្បាប់។
លោក សន ជ័យ ជាមន្ត្រីសម្របសម្រួលបណ្ដាញរួបរួម ដើម្បីគណនេយ្យភាពសង្គម ប្រចាំអាស៊ីបូព៌ា និងប៉ាស៊ីហ្វិក។ លោកថ្លែងថា ការអនុញ្ញាតិឲ្យក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែង ឬបុរី រកស៊ីខុសច្បាប់ និងប្រាស់ប្រជាពលរដ្ឋស្ថាប័នជំនាញជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ។

លោក សន ជ័យ៖ «យើងចង់ឲ្យរដ្ឋាភិបាលបំពេញតួនាទីឲ្យបានគ្រប់ ជ្រុងជ្រោយ។ ផ្ទះដែលបានទិញហើយ រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបំពេញភាពស្របច្បាប់របស់ខ្លួនឲ្យបានត្រឹម ត្រូវ។ ពិសេសក្រសួងរៀបចំដែនដី ឲ្យមានវិធានការជំរុញឲ្យក្រុមហ៊ុនតាមគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បីឲ្យសំណង់ស្របច្បាប់ជូនពលរដ្ឋ។ បើមិនដូច្នេះទេ អ្នកដែលរងគ្រោះ គឺប្រជាពលរដ្ឋ ហើយអ្នកដែលកេងចំណេញពីផលប្រយោជន៍នៃការលក់អាគារ គឺក្រុមហ៊ុន ហើយអ្នកដែលត្រូវទទួលរងការស្តីបន្ទោស គឺរដ្ឋាភិបាលទៅវិញទេ»។

ទោះយ៉ាងណា ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ បានដាស់ស្មារតីដល់សាធារណជន មិនគួរគប្បីទិញលំនៅឋានខុសច្បាប់ ក្នុងគម្រោងក្រុមហ៊ុនចំនួន១៧ ដែលក្រសួងបានជូនដំណឹងនេះទេ ដរាបណាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនមិនទាន់សង់រួច ឬគ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណធ្វើអាជីវកម្មអភិវឌ្ឍន៍អចលនវត្ថុ ពីក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុនោះ៕

Thursday 28 June 2012

ហ៊ុន ម៉ានិត ត្រូវតែងតាំងឲ្យដោះស្រាយជម្លោះដីធ្លី

លោក ហ៊ុន ម៉ានិត (ស្តាំ)អមដំណើរឪពុកទៅប្រាសាទព្រះវិហារ។ រូបៈ ជីវ័ន

ភ្នំពេញៈ លោក ហ៊ុន ម៉ានិត នាយរងខុទ្ទកាល័យ និងជាកូនប្រុសទី២ របស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ត្រូវបានតែងតាំងជាអគ្គលេខាធិការរងនៃអគ្គលេខាធិការដ្ឋាន ជាតិដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លី បន្ថែមលើមុខងារបច្ចុប្បន្ន។ នេះបើយោងទៅតាមសៀវភៅព្រះ រាជកិច្ច ដែលបោះផ្សាយដោយទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី ចុះថ្ងៃទី១៥ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២។

យោងទៅតាមសៀវភៅព្រះរាជកិច្ចឲ្យដឹងថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានចុះហត្ថលេខាលើអនុក្រឹត្យនៅថ្ងៃទី៧ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ តែងតាំងលោក ហ៊ុន ម៉ានិត ជាអគ្គលេខាធិការរងនៃអគ្គអាជ្ញាធរជាតិដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លីបន្ថែម លើមុខងារ បច្ចុប្បន្ន។ នៅក្នុងមាត្រាទី២ បានចែងថា ៖ «អនុក្រឹត្យនេះមានប្រសិទ្ធភាពចាប់ពីថ្ងៃចុះហត្ថលេខាតទៅ» ។

កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានចុះហត្ថលេខាលើអនុក្រឹត្យ សម្រេចដំឡើងឋានន្តរស័ក្ដិថ្នាក់ វរសេនីយ៍ឯក នាយទាហាននៃកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ ជូនលោកវរសេនីយ៍ទោ ហ៊ុន ម៉ានិត ជានាយករង នាយកដ្ឋានស្រាវជ្រាវចារកិច្ចរបស់អគ្គបញ្ជាការដ្ឋាន។

លោក ហ៊ុន ម៉ានិត ដែលត្រូវបានតែងតាំងជាអគ្គលេខាធិការរងនៃអគ្គលេខាធិការដ្ឋាន អាជ្ញាធរជាតិដោះស្រាយទំនាស់ដីធ្លីនាពេលថ្មីៗនេះ បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយទេ កាលពីថ្ងៃពុធ ដោយបានមានប្រសាសន៍ថា «ខ្ញុំមិនអាចជឿថា ជាអ្នកកាសែតភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ទេ ព្រោះពុំមានអ្វីអាចបញ្ជាក់តាមទូរស័ព្ទបានថា ជាអ្នកយកព័ត៌មានរបស់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍» បើទោះជាលោកនិពន្ធនាយកបានឆ្លងឆ្លើយជាមួយតាមទូរស័ព្ទ ដើម្បីបញ្ជាក់ក៏ដោយ។

លោក យឹម សុវណ្ណ អ្នកនាំពាក្យគណបក្សសមរង្ស៊ី បានថ្លែងថា មានកូនខ្មែរជាច្រើនដែលមានបទពិសោធនិងមានសមត្ថភាពនៅក្នុងតួនាទី របស់រដ្ឋ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យសោកស្តាយដែលពួកគេពុំមានឱកាសដោយសារតែប្រទេសនេះអ្វីៗ សម្រេចដោយបុគ្គលម្នាក់។ លោកថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំសូមជូនពរចំពោះអ្នកដែលទទួលបានតំណែងថ្មីនោះធ្វើការ បម្រើប្រទេសជាតិ និងរកយុត្តិធម៌ជូនប្រជាពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះដោយសារតែការពារដី ធ្លីតិចតួចរបស់ពួកគាត់»។
លោក អំ សំអាត អ្នកស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់របស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូបានថ្លែង ដែរ ថា នេះគឺជាការតែងតាំងថ្មីរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលទាក់ទិនទៅនឹងគោល នយោបាយដោះស្រាយដីធ្លីថ្មី ដែលរដ្ឋាភិបាលបានចាត់តាំងកម្លាំងយុវជនពិសេសចុះវាស់វែងដី ធ្លីជូនប្រជាពលរដ្ឋ។ លោកថ្លែងថា ៖ «យើងសង្ឃឹមថា លោកហ៊ុន ម៉ានិត នឹងដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីមានប្រសិទ្ធភាព នោះគឺជាអ្វីដែលពលរដ្ឋចង់បាន»។

លោក ចាន់ សូវ៉េត មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៃសមាគមសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកបានថ្លែង ចាប់អារម្មណ៍នឹងការតែងតាំងលោកហ៊ុន ម៉ានិត ជាប្រធានដឹកនាំបេសកកម្មពិសេសយុវជនចុះទៅវាស់វែងដីជូនប្រជា ពលរដ្ឋថា ជាការល្អបំផុតដែលលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីបានឲ្យយុវជនទាំងអស់នោះ ធ្វើការវាស់វែងដីជូនប្រជាពលរដ្ឋ ដោយមិនឲ្យសួរថា បោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សណា ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគួរឲ្យបារម្ភនោះ គឺពួកគេស្លៀកពាក់ឯកសណ្ឋានកងទ័ព ប្រើស្លាកសញ្ញា ដែនដីនគរូបនីយកម្ម ដែលវាធ្វើឲ្យប្រជាជនមានការភ័យខ្លាច។ លោកបន្តថា៖ «យើងសង្ឃឹមថា លោកនឹងធ្វើការបានជោគជ័យ ហើយផ្តល់យុត្តិធម៌ដល់ពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះនៅក្នុងជម្លោះកន្លងមក»៕

Congratulation to 21 Cambodian lecturers who have been appointed as Associate Professor at the Royal University of Agriculture (RUA), Phnom Penh, Cambodia!

Tips to get a scholarship online

Wednesday, 27 June 2012, Sakol Ven

Attaining a scholarship to study abroad is something many students in Cambodia desire. However, it is not easily achieved without effort.

“It is neither difficult nor complex to get a scholarship but you first have to spend time researching for one,” Chea Lyda, a 25-year-old assistant lecturer at Cambodia Communication Institute said.

She was selected for a scholarship in the Netherlands to complete her Masters degree in social and development studies.

She first found a website that provided information on studying in Europe. Then, she discovered Netherlands Fellowship Programs (NFP) through a website, Netherlands Organization for International Cooperation in Higher Education.

Lea researched on her subject of choice and the university that awarded scholarships for her program. She then submitted her application to both the university andscholarship body.

She said that applicants must demonstrate their eligibility and availability of leave from work.

English proficiency is another criteria to fulfill. For Lea, it took four months for her application to be processed before she was finally selected.

She was the first student from Cambodia in the scholarship program awarded by NFP. Her advice to students is: “Don’t give up. Try to apply for as many scholarships as you can.”

Grabbing the opportunity to go abroad

Young Cambodians at the Asian Youth Forum in Thailand. Photograph: Phnom Penh Post

Wednesday, 27 June 2012 Ty Samphors Vicheka and Kong Meta

In the past, many Cambodian youths found it difficult to travel overseas unless they could afford the myriad expenses such as transport, food and accommodation. These days, the opportunity to travel is made possible through foreign training programs.

Although some programs require students to spend more than one week abroad, students are eager to participate as it gives them a chance to visit other countries and learn from the cultural exchange.

Hak Srey Nith, a freshman student at the Department of Media and Communication, enjoyed the chance to participate in an Asian Youth Forum in Thailand.

“I was away from class for half a month since I want to get new experiences abroad and I also want to improve myself,” Srey Nith said.

She added that it was her first time to have experience abroad.

“I was so happy in that camp for two weeks because I improved my public speaking and debating skills,” she said.

“I was given an award for being one of the most improved debaters. My friends and university lecturers were surprised at the improvements I made!”

Unfortunately, many students who are eager to grab the opportunity to go overseas are applying for such programs without concerning themselves about the consequences of missing lessons.

Tieng Sopheak Vichea, Director of Department of Media and Communication of Royal University of Phnom Penh, advised institutions to make background checks on the international programs before granting leave to students.

Other things to consider are: is the program related to their core subject and will it affect their school progress if they skip class for many days?

However, he said that he has allowed some students to pursue programs abroad even though they were not related to their studies.

“If it can give them more life experiences and not affect their studies too much, I will grant them a leave of absence,” he said.

Vuthy Panchakrong, a third-year student at the Institute of Foreign Languages, said that the opportunity to go abroad for training benefits youths because they can showcase their talents in an international arena.

He personally spent two weeks in Thailand as well as China for international competitions.

Because of being absent from the class for many days, Panchakrong also faced many challenging with his studies after coming back from the camp.

He recounted the challenges he faced upon returning home. “I was absent from class for two weeks. I could not submit the assignments on time, and I had to spend much more time on revision,” he said.

“However, I have no regrets because it was a great opportunity to learn from people outside of Cambodia.”

Neang Sovathana, a radio host and president of Initiative of Change Association, agreed that there might be negative consequences to skipping class, such as missing exams.

However, it depends on the students’ negotiation with their lecturer. In most cases, university lecturers encourage students to gain fresh experiences abroad.

Sovathana recommends that youths should consider this before deciding: Is the training program related to your field of study?

“Do not go for the sake of escaping school,” she said.

ពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា-វៀតណាមអាចមិនដល់គោលដៅ

27 June 2012 ម៉ៃ គុណមករា

ភ្នំពេញៈ ទោះបីកម្ពុជា និងវៀតណាមបានប្តេជ្ញានឹងធ្វើឲ្យពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីកើនឡើងដល់៥ ពាន់លានដុល្លារត្រឹម២០១៥ក្តី ប៉ុន្តែមន្ត្រី និងអ្នកជំនាញសេដ្ឋកិច្ចអះអាងថា ទំនងមិនអាចទៅរួចទេ។
ការប្តេជ្ញាចិត្តនេះធ្វើឡើងរវាងនាយករដ្ឋមន្ត្រីកម្ពុជា និងសមភាគីវៀតណាម លោក ង្វៀន តិនយុង នៅក្នុងសន្និសីទលើកទីបីស្តីពីការវិនិយោគ និងការធ្វើពាណិជ្ជកម្មរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម នៅខេត្ត Kien Giang ប្រទេសវៀតណាមពីសប្តាហ៍មុន។

លោក ចាន់ សុផល ប្រធានសមាគមសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាបានបង្ហាញអំពីភាពគ្មានទំនុក ចិត្តចំពោះគោលដៅនេះ។ លោកថ្លែងថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹងប្រាកដថា ប្រទេសទាំងពីរអាចសម្រេចគោលដៅនោះបានដែរឬទេ?»។

លោកបន្តថា បច្ចុប្បន្នប្រទេសកម្ពុជាកំពុងតែនាំចូលទំនិញជាច្រើនពីបណ្តា ប្រទេសក្នុងតំបន់ដូចជា ថៃ ចិន និងកូរ៉េខាងត្បូង។ លោកបន្ថែមថា៖ «យើងនាំចូលពីប្រទេសជាច្រើន។ បើវៀតណាមចង់សម្រេច គោលដៅនោះ គេគួរផលិត ផលិតផលដែលមានគុណភាពខ្ពស់ និងតម្លៃដែលអាចប្រកួតប្រជែងបាន ដើម្បីសម្រេចចំណែកទីផ្សារនៅទីនេះ»។

លោក Hiroshi Suzuki ប្រធាននាយកប្រតិបត្តិ និងជាប្រធានអ្នកវិភាគសេដ្ឋកិច្ចប្រចាំវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ ពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា (BRIC) បានលើកឡើងថា វាពិបាកក្នុងការប៉ាន់ស្មានបរិមាណពាណិជ្ជកម្ម និងឱនភាពពាណិជ្ជកម្ម នៅឆ្នាំ២០១៥ រវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម។ ប៉ុន្តែលោកថ្លែងថា មានសញ្ញាល្អៗជាច្រើន សម្រាប់បង្កើនទំហំនៃការធ្វើពាណិជ្ជកម្មប្រទេសទាំងពីរ។

ទំនិញនាំចេញរបស់ប្រទេសកម្ពុជាភាគច្រើនជាផលិតផលកសិកម្ម។ ប្រទេសនាំចូលសំខាន់ៗមកកម្ពុជា មានចិន ថៃ និងវៀតណាម។ លោក Hiroshi Suzuki ឲ្យដឹងថា៖ «រយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំទៀត ការប្រកួតប្រជែងរបស់វៀតណាម នឹងកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ក្នុងចំណោមប្រទេសទាំងនេះ ដោយសារប្រាក់ខែបុគ្គលិកនៅចិន និងថៃ នឹងកើនឡើងខ្លាំង»។

លោក គង់ ពុទ្ធារ៉ា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច មិនមានសុទិដ្ឋិនិយមចំពោះកំណើននេះឡើយ។ លោកបន្តថា៖ «វាទាមទារឲ្យប្រទេសទាំងពីរបង្កើតយន្តការជំរុញ និងលើកទឹកចិត្តសកម្មភាពពាណិជ្ជកម្ម»។ ប៉ុន្តែលោកថ្លែងថា អ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលទាំងពីរបានសន្យា នឹងអាចសម្រេចបាន បើមានគោលជំហរ និងមានដំណោះស្រាយ ព្រោះគេអាចលើកទឹកចិត្តវិស័យដែលអាចសម្រេចបាន។
កម្ពុជា វៀតណាម បានសម្រេចគោលដៅពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគី២ពាន់លានដុល្លារ ចាប់តាំងពីឆ្នាំមុនមកម្ល៉េះ។

ពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីរវាងប្រទេសទាំងពីរកើនឡើង៤២,៥៨ភាគរយ នៅត្រីមាសទីមួយឆ្នាំនេះដែលមានទឹកប្រាក់ជាង៩១៩លានដុល្លារ បើធៀបនឹងរយៈពេលដូចគ្នាកាលពីឆ្នាំមុន ដែលមានត្រឹមតែជាង៦៤៤លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងនោះការនាំចេញសរុបរបស់កម្ពុជាកើនឡើង៥៨ភាគរយដល់ជាង២០១ លានដុល្លារ ធៀបនឹងជាង១២៧លានដុល្លារ។ រីឯការនាំចូលសរុបរបស់វៀតណាមមកកម្ពុជា កើន៣៨,៨៣ភាគរយ ពីជាង៥១៦លានដល់ជាង៧១៧លានដុល្លារ។

លោក ចាន់ សុផល លើកឡើងថា៖ «យើងនឹងអាចមានសមត្ថភាពនាំចេញកាន់តែច្រើន ទៅវៀតណាមពិសេសផលិតផលកសិកម្ម ដូចជា កៅស៊ូ»។ លោកបន្តថា វិស័យឯកជននឹងដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការអនុវត្តតាមគោលដៅ របស់រដ្ឋាភិបាលមិនថារដ្ឋាភិបាលប្រទេសទាំងពីរចង់សម្រេចបានគោលដៅឬ អត់នោះទេវាអាស្រ័យលើតួនាទីរបស់វិស័យឯកជន»។

លោក Hiroshi Suzuki បានឲ្យដឹងថា ស្ពានអ្នកលឿង ដែលស្ថិតក្រោមការងារសាងសង់ដែលជាជំនួយរបស់ជប៉ុន នឹងបញ្ចប់នៅ២០១៥ ដែលនឹងមានការតភ្ជាប់ទៅមករវាងប្រទេសទាំងពីរ។
បច្ចុប្បន្នរោងចក្រផលិតរបស់ជប៉ុនជាច្រើននៅហូជីមិញ កំពុងទិញគ្រឿងបន្លាស់ចាំបាច់ពីតំបន់ និងប្រទេសជិតខាងខ្លួន។ លោកថ្លែងថា៖ «កម្ពុជា អាចជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសល្អៗ ក្នុងការផលិតគ្រឿងបន្លាស់ក្នុងតម្លៃថោក។ កំណើនពាណិជ្ជកម្មនេះក៏ត្រូវបានគេរំពឹងទុកផងដែរ»។

លោក ត្រាន ទូ មន្ត្រីពាណិជ្ជកម្មនៅស្ថានទូតវៀតណាមប្រចាំនៅភ្នំពេញមិនអាចទាក់ទងបានទេកាលពីថ្ងៃអង្គារ។
លោក គង់ ពុទ្ធារ៉ា បានឲ្យដឹងថា ប្រទេសជាច្រើនមិនអាចលុបបំបាត់ឱនភាពពាណិជ្ជកម្មរវាងគ្នាបានឡើយ ទាក់ទងនឹងការនាំចេញ-នាំចូល។
លោកបន្តថា៖ «យើងមិនអាចធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពពាណិជ្ជកម្មជាមួយពួកគេបាន ឡើយដោយសារពួកគេមានប្រជាជនច្រើន និង GDP ខ្ពស់»។

កាលពីដើមឆ្នាំមុនលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ក៏បានប្តេជ្ញាចិត្តជាមួយលោក ហ៊ូ ជីនតាវ ប្រធានាធិបតីចិន ដើម្បីបង្កើនពាណិជ្ជកម្មទ្វេភាគីរវាងប្រទេសទាំងពីរឲ្យដល់៥ ពាន់លានដុល្លារនៅត្រឹម២០១៥ផងដែរ៕

Cambodia’s first social work grads ready to take the reins

Soon-to-be graduates of Cambodia’s first social work program, run by the Royal University of Phnom Penh, prepare to enter a sector dominated by foreign NGO workers. Photograph: supplied

Monday, 25 June 2012, Calvin Yang

After witnessing his fellow Cambodians endure poverty, child exploitation, domestic violence and discrimination for years, 24-year-old Hour Chhaileng wasn’t going to let each day pass without doing something about it.

“It’s not easy for Cambodians to live under these difficult circumstances,” he says. “I wanted to do something to help them find solutions to their problems.”

Chhaileng graduated from high school four years ago and chose to pursue a university education in social work – completely uncharted territory for local undergraduates and one dominated by foreign aid workers and volunteers.

Next month, Chhaileng will be among the pioneer batch of students who graduate from the Social Work Baccalaureate degree program at the Royal University of Phnom Penh (RUPP), the first college-level social work course in Cambodia.

“This is the first time such a program has been offered in Cambodia,” says Dalin Meng, head of the department of social work.

“There is a lot of need here in Cambodia, and this course plays a crucial role in answering to that need.” To commemorate the completion of their course, the students have been invited to a formal ceremony early next year at which the top students of the program will receive their official certificates from Prime Minister Hun Sen.

Cambodia, a country ravaged by decades of civil conflict and mistrust, is slowly moving out of the shadows of its disturbing past with the assistance of about 2,000 local and international non-government organisations.

“After Pol Pot’s reign, there were issues of poverty, street children, domestic violence and more, but we didn’t have the knowledge or skill to help our own people,” Meng says.

“Even now, there are a lot of people here who face such problems.”

For two decades, myriad NGOs have come to Cambodia to work on everything from child rights and protection, HIV/AIDS and mental-health issues to disabilities and youth rehabilitation.

Some experts, however, feel that the help offered by international organisations and agencies is only short-term when it comes to the future of Cambodia.

Today, the country is populated by young people who have not experienced war but are still living with its consequences. “Some NGOs are handing out help to the needy rather than teaching them skills, which is more long-term,” says Meng, who has a graduate degree in social work from the University of Washington in the United States, a close partner that has helped to establish the program.

“We are trying to put in place a more sustainable approach to social work in Cambodia, and this program is a good way to let young Khmers take charge of their own country.”

As Cambodia transits from reliance on foreign aid to locals working on the ground, advocates and aid workers hope the local angle will change its ability to address the issues that have plagued the Kingdom for decades.

“It’s a very exciting time for social services in Cambodia with this first round of graduates entering the workplace,” says Rebekah Kofoed, a social work technical adviser at Friends International.

“Having Khmer social work graduates on the ground will balance well-developed field practice with theory that will provide strengthened services to beneficiaries.

“This is an important step in the overall positive development of Cambodia.”

The four-year course, which began in September, 2008, was specially designed as a practical, hands-on program to prepare its students for work at local and international organisations as well as in public agencies.

“This program provides our students with a more participatory learning environment instead of just sitting in lectures or reading their textbooks,” says Meng, a lecturer specialising in psychological trauma and counselling.

“We hope this will help students to learn more, explore more and experience more.”

The professional degree, which emphasises field learning as a key component, allows students to be directly exposed to the situation on the ground through practicums during their second and third year, as well as a semester-long internship in their final year.

With close to 40 partnering organisations including UNICEF, Maryknoll, Transcultural Psychosocial Organisation and First Step, the undergraduates, who come from 10 provinces, are offered a broad range of opportunities in every facet of community living, from community-based organisations and hospitals to government agencies and NGOs.

“The placements allow us to apply what we have learnt in class through the different areas of social work,” says student Hun Sinoun.

“With all the experiences I have gained through different placements, I am confident of finding a good job.”

According to the department, five of the 22 graduating social-work students have already received permanent job offers from various NGOs and government agencies in Phnom Penh.

“In a few years, I think many NGOs here will be localised, so they can become more sustainable for the long term,” Meng says.

The social-work course, which has gained popularity with high-school students keen to enrol at university, is being adapted into a part-time program in addition to short-course certifications to cope with the demand for long-term aid workers.

“If we take a look at the situation in Cambodia today, we can see that even though it’s not perfect, some things have changed,” Sinoun, a former intern with the Advocacy and Policy Institute, says.

“I strongly believe that one day, Cambodia will be a great society in which everyone can help both themselves and their country.”

ស្នាមញញឹមនិងព្រហ្មវិហារធម៌ជាគន្លឹះដោះស្រាយបញ្ហាសង្គម

ដោយ ប៉ែន បូណា

ជនជាតិខ្មែរត្រូវបានជនបរទេសស្គាល់ថាមនុស្សចូលចិត្តញញឹម រាក់ទាក់គួរឲ្យស្រឡាញ់។ ដោយសារស្នាមញញឹមនេះហើយបានជាជនបរទេសបានហៅប្រទេសកម្ពុជាថាជាព្រះ រាជាណាចក្រនៃស្នាមញញឹម។ ប៉ុន្តែ បច្ចុប្បន្ន ជនជាតិខ្មែរជាច្រើនបានបាត់បង់ស្នាមញញឹមហើយបែរទៅពាក់មុខយក្ស ដាក់គ្នាទៅវិញ មិនថាក្នុងឆាកនយោបាយ ឬក្នុងសង្គមទូទៅនោះទេ។ ជម្លោះនយោបាយ អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ និងការកាប់សម្លាប់គ្នាដោយគ្រាន់តែមានបញ្ហាបន្តិចបន្តួច គឺជាបច្ចុប្បន្នភាពសង្គមដែលគេបានឃើញជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ តើស្នាមញញឹមរបស់ជនជាតិខ្មែរបាត់ទៅណាអស់?

«ព្រះរាជាណាចក្រនៃស្នាមញញឹម» នេះជាឈ្មោះដែលពួកបស្ចិមប្រទេសបានដាក់ឲ្យប្រទេសកម្ពុជា បន្ទាប់ពីពួកគេបានមកកាន់ប្រទេសនេះហើយត្រូវបានទាក់ទាញយ៉ាងខ្លាំងដោយ ស្នាមញញឹមរាក់ទាក់របស់ពលរដ្ឋខ្មែរ។ កេរ្តិ៍ឈ្មោះនេះពិតជាស័ក្តិសមនឹងទទួលសម្រាប់ជនជាតិខ្មែរពីព្រោះថា ទោះបីជាពលរដ្ឋក្រីក្របំផុត នៅទីជនបទដាច់ស្រយាលយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ពួកគេមានស្នាមញញឹម និងទឹកចិត្តដែរ ដូចអ្វីដែលដូនតាខ្មែរបានទូន្មានកូនចៅថា «ក្រចុះឲ្យតែមាន» គឺមានស្នាមញញឹម និងទឹកចិត្ត ដែលជាគុណធម៌ដ៏ប្រពៃរបស់ជនជាតិខ្មែរ។

ប៉ុន្តែ រយៈពេលចុងក្រោយនេះ ជនជាតិខ្មែរជាច្រើនហាក់បានបំភ្លេចកេរ្តិ៍ឈ្មោះដ៏ល្អនៃពូជសាសន៍ របស់ខ្លួនដោយបោះបង់ស្នាមញញឹមចោលហើយបែរមកពាក់មុខយក្សដាក់គ្នាទៅវិញ។ គ្រាន់តែរាំជាន់ជើងគ្នាបន្តិចបន្តួចឬពេលខ្លះគ្រាន់តែសម្លឹងមុខគ្នា ក៏មនុស្សខ្មែរសម័យនេះអាចបង្កជម្លោះកាប់ចាក់គ្នាបានដែរ។ មិនថាតែក្រុមក្មេងស្ទាវនោះទេ សូម្បីតែមនុស្សចាស់ខ្លះក៏បានបាត់បង់អធ្យាស្រ័យគ្នាយ៉ាងខ្លាំងដែរ។ គ្រាន់តែគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍តាមដងផ្លូវបន្តិចបន្តួចឬក៏បញ្ហាតូចតាច សោះ មនុស្សភាគច្រើនមិនបានប្រើស្នាមញញឹមដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាទេ តែបែរជាបញ្ចេញកំហឹងដាក់គ្នាឬក៏ទូរសព្ទ័ស្វែងរកអន្តរាគមន៍ពី បក្ខពួក និងខ្នងបង្អែកទៅវិញ។

នេះនៅមិនទាន់រាប់អំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ជម្លោះប្តីប្រពន្ធ ឪពុកនិងកូន រហូតដល់ពេលខ្លះ ម្តាយនិងកូន ឬបងនិងប្អូនឈ្លោះគ្នាគ្រាន់តែរឿងព្រំដីក៏មាន។ងាកទៅមើល ឆាកនយោបាយវិញការពាក់មុខយក្សដាក់គ្នាក៏ស្ទើរតែក្លាយជាទម្លាប់ទៅហើយ ដែរ។គូបដិបក្ខនយោបាយទាំងឡាយហាក់បានប្រើប្រាស់កំហឹងទល់កំហល់ជាជាង ស្នាមញញឹមដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា។ពាក្យសម្តីអសុរោះ ប្រកបដោយការប្រមាថ និងគំនុំសងសឹក ត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីរិះគន់វាយប្រហារគ្នាស្ទើររាល់ថ្ងៃ។

ជាការពិត បច្ចុប្បន្ននេះ គេពិតជាកម្របានឃើញណាស់នូវការដោះស្រាយបញ្ហាដោយប្រើស្នាមញញឹម តែអ្វីដែលគេបានឃើញជាញឹកញាប់បំផុតគឺជម្លោះតឹងសរសៃកដាក់គ្នាឬក៏ ឈានដល់ហិង្សាតែម្តង។ ជាលទ្ធផល ពន្ធនាគារទូទាំងប្រទេស ស្ទើរតែរកកន្លែងដាក់អ្នកទោសមិនបានទៅហើយ។ តើស្នាមញញឹមរបស់ជនជាតិខ្មែរបាត់បង់ទៅណា? សម្រាប់ក្រសែភ្នែកក្រុមអ្នកវិភាគបញ្ហាសង្គមកម្ពុជា ការស្រុតចុះនៃសីលធម៌សង្គមនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ គួរឲ្យព្រួយបារម្ភ និងមិនអាចបណ្តែតបណ្តោយបានឡើយ។

ការបន្ទោសទៅលើផលវិបាកនៃសង្គ្រាមវិនាសកម្មកាលពីអតីតកាលជារឿងមួយ ហើយតែផលវិបាកនៃសាកលភាវូបនីយកម្មនិងការបាត់បង់អធ្យាស្រ័យគ្នា ក្នុងសម័យ«សម្ភារៈ និងអំណាចនិយម» នាពេលបច្ចុប្បន្នគឺជារឿងសំខាន់មួយទៀត។

នៅក្នុងបរិបទបែបនេះ ការលើកកម្ពស់សីលធម៌សង្គមគឺជាកិច្ចការដ៏ចាំបាច់មិនអាចមើលរំលង បានឡើយ។ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ គុណធម៌ដ៏ថ្លៃថ្លាបំផុតគឺព្រហ្មវិហារធម៌ទាំង៤ដែលបង្កប់នៅក្នុង ស្នាមញញឹមនៃកំពូលប្រាសាទបាយ័ន។នេះគឺជាកេរមរតកដ៏មានតម្លៃដែលដូនតា ខ្មែរបន្សល់ទុកឲ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយ។គុណធម៌នេះហើយដែលជាដំបងទិព្វ ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាគ្រប់ជំពូកដោយចៀសវាងបាននូវអំពើហិង្សា។ នៅពេលដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាបោះបង់ចោលការប្រមាថហើយបែរទៅញញឹមដាក់គ្នា ប្រកបដោយអធ្យាស្រ័យរឿងធំនឹងទៅជារឿងតូចរីឯរឿងតូចនឹងត្រូវ បញ្ចប់។គុណធម៌ដ៏មានតម្លៃនេះមានរួចស្រេចទៅហើយនៅក្នុងមនុស្សខ្មែរ គ្រប់គ្នាប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែកប់បាត់ក្នុងកាលៈទេសៈមួយដែល«ធម៌ ប្រមាថ»កំពុងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងតែប៉ុណ្ណោះ។ស្នាមញញឹម និងព្រហ្មវិហារធម៌នឹងវិលមកវិញប្រសិនបើគេនាំគ្នាគាស់កកាយនិងលើក តម្លៃវាផ្ទុយទៅវិញវានឹងកប់បាត់កាន់តែជ្រៅនិងនាំសង្គមទៅរក គ្រោះថ្នាក់កាន់តែខ្លាំងប្រសិនបើគេបណ្តែតបណ្តោយឲ្យ«ធម៌ ប្រមាថ»ដឹកមុខតទៅទៀត៕

Wednesday 27 June 2012

PM defends economic land concession signings

Prime Minister Hun Sen speaks in Phnom Penh earlier this month. Photograph: Pha Lina/Phnom Penh Post

Wednesday, 27 June 2012 Vong Sokheng

Prime Minister Hun Sen has fiercely defended his right to grant economic land concessions after issuing a moratorium on the leases in May, pointing to a loophole in the ban which exempts ELCs that already had in principle approval.

Hun Sen attacked the Post and the Cambodia Daily in a speech yesterday for failing to understand the legalities of his May 7 moratorium when reporting that ELCs had been granted despite the order – an apparent contradiction.

“I respect the media, but those media [outlets] lack professional journalism, they lack all aspects of information or have an intention to destroy,” he said, adding the newspapers should issue corrections for their articles or they would have a problem with him.

Specifically, the premier highlighted Point 4 of the order, which states that for ELCs which had already “received the official permission from the government before the issued date, it is necessary to continue to enforce in according with legal principles and procedures in effect”.

The prime minister has signed off on at least six ELCs covering almost 50,000 hectares and privatised more than 35,000 hectares of protected areas in six separate tracts – which are destined to become ELCs – since he announced the moratorium.

He has also granted a 7,668 hectare concession for tourism, which is not technically an ELC.

The ELCs, he said, had all gained approval in principle and as such did not contravene the moratorium.

“If the economic land concessions are not yet privatised as the private state land, the prime minister has to sign on the sub-decree and many more procedures,” Hun Sen said.

Naly Pilorge, director of the rights group Licadho, yesterday attacked the loophole in the moratorium, which she said was “so big it swallows the ban itself” and left everyone in the dark as to just how many more ELCs were coming.

“We’ve documented at least 13 concessions totalling over 80,000 hectares since the ban was signed on May 7. That’s 800 square kilometres – an area larger than the size of Singapore,” Pilorge said in a written statement. “We call on the government to publicly declare how many more concessions are in the pipeline.”

Minister of Agriculture, Chan Sarun, said he did not know how many more ELCs could be eligible for approval under the ban, adding there was confusion in the media about “process” and “technical workings”.

នាយករដ្ឋមន្រ្តីបញ្ជាក់ពីបញ្ហាដីសម្បទានដែលចម្រូងចម្រាស

27 June 2012 វង្ស សុខេង និង ជាង សុខា

ភ្នំពេញៈ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានបដិសេធទៅនឹងការចុះផ្សាយដ៏ចម្រូងចម្រាស ដែលថា លោកបានចុះហត្ថលេខា ផ្តល់សម្បទានដីសេដ្ឋកិច្ច បន្ថែមទៀត ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនឯកជន នៅក្រោយពេលដែលលោក បានចេញបទបញ្ជាឲ្យផ្អាក កាលពីថ្ងៃទី ៧ ខែឧសភា។

ថ្លែងទៅកាន់យុវជនស្ម័គ្រចិត្តប្រមាណ ១០០០ នាក់ ដែលជ្រើសរើសដើម្បីចុះទៅវាស់វែងបែងចែកដីធ្លី ជូនប្រជាពលរដ្ឋ នៅតាមតំបន់ដែលមានជម្លោះដីធ្លី ជាមួយក្រុមហ៊ុនឯកជន លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី បានរិះគន់កាសែត ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ និងកាសែត ឌឹ ខេមបូឌា ដេលី យ៉ាងខ្លាំងៗ ដោយលោកមានប្រសាសន៍ថា កាសែតទាំងពីរ សរសេរអត្ថបទព័ត៌មាន ដោយគ្មានមូលដ្ឋានច្បាប់។

លោក ហ៊ុន សែន បានបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំគោរពសារព័ត៌មាន ក៏ប៉ុន្តែសារព័ត៌មានដែលខ្វះវិជ្ជាជីវៈ ឬក៏ខ្វះព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ឬក៏មានចេតនាបំផ្លិចបំផ្លាញ គួរត្រូវបានកែតម្រូវ បើមិនកែតម្រូវ យើងអាចមានបញ្ហាជាមួយគ្នា»។ លោកបានបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំចេះតែដាស់តឿន ដោយត្រូវមើលពីដើមដល់ចប់ កុំមើលមួយចំណុច ហើយមានចេត នាបំផ្លាញ»។ លោក ហ៊ុន សែន បញ្ជាក់ថា បទបញ្ជាលេខ ០១ របស់លោក ដែលមានបួនចំណុច លោកសូមលើកតែ ២ ចំណុចទេ ដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធគ្នា ហើយចំណុចទី ១ ចែងច្បាស់ថា ផ្អាកបណ្តោះអាសន្ន ការផ្តល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច និងចំណុចទី ៤ ចែងច្បាស់ថា ចំពោះដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ដែលទទួលបានការអនុញ្ញាតជាគោលការណ៍ ពីរដ្ឋាភិបាលរួចហើយ មុនថ្ងៃចេញបទបញ្ជានេះ ត្រូវបន្តអនុវត្តតាមគោលការណ៍ច្បាប់ និងនីតិវិធីជាធរមាន។ លោកបន្ថែមថា ប្រសិនបើដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច មិនទាន់កំណត់ជាដីឯកជនរបស់រដ្ឋនាយករដ្ឋមន្រ្តី ត្រូវចុះហត្ថលេខា លើអនុក្រឹត្យ និងមាននីតិវិធីជាច្រើនទៀត បន្ទាប់មកក្រុមហ៊ុន ត្រូវអនុវត្តសេចក្តីជូនដំណឹងរបស់រដ្ឋាភិបាល គឺត្រូវសហការជាមួយនឹងក្រសួងកសិកម្ម កំណត់ព្រំប្រទល់ ឬកាត់ដីចេញពីទំហំជាក់ស្តែង បើប៉ះពាល់ដីព្រៃ ត្រូវកាត់ចេញ បើប៉ះពាល់អ្នកភូមិ ត្រូវរក្សាដីឲ្យពួកគេ។

យោងតាមព្រះរាជក្រឹត្យថ្ងៃទី ១២ ខែមិថុនា និងថ្ងៃទី ១៥ ខែមិថុនា លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី បានចុះហត្ថលេខាលើអនុក្រឹត្យ ៩ នៅថ្ងៃទី ៧ ខែមិថុនា ដែលកំណត់ដីសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ទៅជាដីឯកជនរបស់រដ្ឋ ក្នុងតំបន់អភិរក្សសត្វព្រៃ ដែលលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី អះអាងថា អនុក្រឹត្យទាំងនោះ ជាផ្នែកនៃនីតិវិធីច្បាប់ និងគោលការណ៍ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ដែលបានអនុម័តជាគោលការណ៍រួចហើយ ដោយរដ្ឋាភិបាល។

លោកបន្តថា៖ «ត្រូវបំពេញនីតិវិធីឲ្យគេ [ម្ចាស់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច] ក្នុងនីតិវិធីរាប់ទាំងអនុក្រឹត្យ អនុបយោគ។ [ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ] មើលច្បាប់ឲ្យគ្រប់គ្រាន់ ចាំនិយាយតាំងខ្លួនជាបណ្ឌិត»។
លោក ច័ន្ទ សារុន រដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងកសិកម្ម បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ កាលពីម្សិលមិញថា តាមពិត នីតិវិធីអនុវត្ត នឹងត្រូវការរយៈពេលពី ២ ទៅ ៣ ខែ បន្ទាប់ពីរដ្ឋាភិបាល អនុម័តជាគោលការណ៍ ហើយក្រុមហ៊ុន ត្រូវធ្វើការឲ្យបានជិតស្និទ្ធ ជាមួយនឹងក្រសួងកសិកម្ម លើផែនការមេ និងយន្តការដទៃទៀត មុននឹងចុះហត្ថលេខា លើកិច្ចព្រមព្រៀងផ្លូវការ។

លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំគិតថា នេះជាការភ័ន្តច្រឡំ របស់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ដែលមិនយល់ដឹង ពីនីតិវិធី វាជាការងារបច្ចេកទេស។ ឥឡូវនេះ យើងកំពុងធ្វើការលើបញ្ហាបច្ចេកទេស ដល់ក្រុមហ៊ុនដទៃទៀត ដែលទទួលបានការអនុញ្ញាតជាគោលការណ៍ ប៉ុន្តែមិនទទួលបានការអនុញ្ញាតជាផ្លូវការពីប្រមុខរដ្ឋាភិបាល»។ បើតាមលោក ច័ន្ទ សារុន ក្រសួងកសិកម្ម បានផ្តល់ដីសម្បទានប្រហែល ១,២ លានហិកតា ដល់ក្រុមហ៊ុនឯកជន ១៧៦ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ ១៩៩៥ មក ប៉ុន្តែក្រុមហ៊ុន ៥៨ ត្រូវបានលុបចោលដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចដោយសាររំលោភលើកិច្ច ព្រមព្រៀង៕ TK

និស្សិតមួយចំនួនបារម្ភពីទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជា

ដោយ សេង សេរីរ័ត្ន

2012-06-27

និស្សិតមួយចំនួននៅរាជធានីភ្នំពេញ បានអះអាងថា បច្ចុប្បន្នទីផ្សារការងារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានការពិបាក និងតូចចង្អៀតសម្រាប់និស្សិតដែលទើបចេញពីសាលារៀន។

លោក ម៉ា រស្មី រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យ ន័រតុន (Norton) ឆ្នាំទី៤ ផ្នែកអគ្គិសនី និងអេឡិចត្រូនិក បានអោយដឹងថា លោកបានដើររកការងារធ្វើជាច្រើនកន្លែងហើយ ប៉ុន្តែមិនទាន់មានកន្លងណាមួយហៅលោកទៅសម្ភាសន៍នោះទេ។ លោកថា លោកមានការបារម្ភខ្លាំងចំពោះទីផ្សារការងារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បច្ចុប្បន្ននេះ។ ការសិក្សារបស់លោកជិតបញ្ចប់ទៅហើយ ក៏មិនដឹងថា លោកនឹងអាចរកការងារបានធ្វើសម្រាប់តបស្នងទៅដល់ក្រុមគ្រួសាររបស់ លោក ដែលបានផ្ដល់ជាថវិកាអោយលោកសិក្សារៀនសូត្រនោះដែរ។

លោកបន្តទៀតថា ទីផ្សារនៅកម្ពុជា តូចចង្អៀតណាស់ បើរាជរដ្ឋាភិបាលបើកទីផ្សារសេរីមួយនៅឆ្នាំ២០១៥ ទៀតនោះ នឹងរឹតតែធ្វើអោយនិស្សិតជាច្រើនអត់ការងារធ្វើជាមិនខាន។
លោក អាង គឹមទៀង រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទកសិកម្មផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសត្វ ឆ្នាំទី៤ បានអោយដឹងថា ជំនាញរបស់លោកកាលពីមុនមិនសូវមានទីផ្សារប៉ុន្មានទេ តែបច្ចុប្បន្នវាមានទីផ្សារបន្តិចហើយ ដោយសារប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសមួយដែលកំពុងតែអភិវឌ្ឍន៍ និងមិនសូវមានអង្គការណា ឬក៏ក្រុមហ៊ុនណាមួយដែលចូលមកវិនិយោគទុនមកលើជំនាញនេះដែរ។ ភាគច្រើននិស្សិតមិនសូវអោយតម្លៃជំនាញកសិកម្មនេះប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែលោកថា លោកក៏មានការបារម្ភដែរចំពោះការស្វែងរកការងារធ្វើរបស់លោក ព្រោះពេលនេះលោកនឹងត្រូវបញ្ចប់នៅសាលាក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។

លោកបន្តទៀតថា លោកមិនដឹងថានៅពេលដែលលោកដាក់ប្រវត្តិរូបទៅ តើអង្គការ ឬក្រុមហ៊ុនណាមួយអាចទទួលលោកយកមកធ្វើការជាមួយគេនោះទេ។

ចំណែកឯកញ្ញា ស៊ុយ រដ្ឋា រៀននៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិគ្រប់គ្រង ផ្នែកទេសចរណ៍ ឆ្នាំទី១ ប្រាប់អោយដឹងថា នាងមិនសូវមានការព្រួយបារម្ភប៉ុន្មានទេ ចំពោះទីផ្សារការងារ ព្រោះថា មុខជំនាញរបស់នាងគឺងាយរកការងារធ្វើ ហើយនាងក៏សង្ឃឹមថា នៅពេលដែលបញ្ចប់ការសិក្សា នឹងអាចរកការងារមួយបានល្អសម្រាប់ជីវិតរបស់ខ្លួន និងសង្គមគ្រួសាររបស់នាងដែរ។
កញ្ញាបន្តទៀតថា នៅក្នុងសង្គមការងារបច្ចុប្បន្ន ភាគច្រើនតាមអង្គការ ឬក្រុមហ៊ុននៅពេលជ្រើសរើសបុគ្គលិកធ្វើការងារម្តងៗ មិនសូវរើសយកនិស្សិតដែលបានបញ្ចប់ពីសាលាភ្លាមនោះទេ។

ទាក់ទិននឹងបញ្ហានេះ សកលវិទ្យាធិការរងនៃសាកលវិទ្យាល័យជាតិគ្រប់គ្រង លោក សារិក ប៊ុនធឿន មានប្រសាសន៍ថា មូលហេតុដែលនិស្សិតរៀនចប់ហើយមិនសូវមានការងារធ្វើ គឺដោយសារនិស្សិតមួយចំនួនរៀនចង់បានតែសញ្ញាបត្រ និងមួយចំនួនទៀតពួកគាត់ខ្វះសមត្ថភាពក្នុងការធ្វើបទសម្ភាសន៍ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន។ លោកយល់ថា និស្សិតបច្ចុប្បន្ននេះ ការសិក្សារបស់គាត់គឺនៅមានកម្រិតខ្សោយនៅឡើយ។

លោកបន្តទៀតថា និស្សិតដែលបានចប់ការសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យជាតិគ្រប់គ្រងមានចំនួន និស្សិត ៧៥ភាគរយ ទៅ ៨០ភាគរយ ដែលមានការងារធ្វើ ប៉ុន្តែចំពោះតែនិស្សិតរៀនពេលយប់តែប៉ុណ្ណោះ។ លោកគិតថា ទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជា មិនសូវទូលាយប៉ុន្មានទេ ហើយភាគច្រើននិស្សិតចូលចិត្តសិក្សាតែជំនាញដែលពួកគេគិតថា ការងារនោះអង្គុយនៅកន្លែងត្រជាក់ ដូចជាធនាគារ ហរិញ្ញវត្ថុ ផ្នែកគណនេយ្យ និងផ្នែកគ្រប់គ្រងជាដើម ដែលលោកថា ពួកគេគិតថា ជំនាញទាំងអស់នេះជាជំនាញមួយដែលការងារនៅក្នុងតែការិយាល័យ។

លោក សារិក ប៊ុនធឿន បានបញ្ជាក់បន្ថែមទៀតថា ទីផ្សារការងារបច្ចុប្បន្ន គឺមានតែការងារដែលមានប្រាក់ខែតិចៗ មិនអាចយកទៅប្រកួតប្រជែងជាមួយទីផ្សារអន្តរជាតិបានទេ។
នាយកប្រតិបត្តិនៃអង្គការកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន លោក ជាង សុខា មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងមួយឆ្នាំៗ មាននិស្សិតចំនួន ៣ម៉ឺន ទៅ ៤ម៉ឺននាក់ ដែលបានចេញពីសាកលវិទ្យាល័យ ហើយភាគច្រើនពួកគាត់ពិបាករកការងារធ្វើអោយត្រូវនឹងជំនាញរបស់ ខ្លួន។

លោកថា ការសិក្សាមួយជារួម មានកម្លាំងពលកម្មចំនួន ៣០ម៉ឺន ទៅ ៤០ម៉ឺននាក់ មាន ២៧ភាគរយទេ ដែលអាចទទួលការងារបានធើ្វ ហើយនៅក្នុងចំណោម ២៧ភាគរយនេះ មានអ្នកធើ្វការរកស៊ីដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ និងអ្នកដែលទទួលបានប្រាក់ខែមានចំនួនជាង ២០ភាគរយតែប៉ុណ្ណោះ។
លោកបន្តទៀតថា និស្សិតមួយចំនួននៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះចេះបង្កើតការងារដោយខ្លួនឯង ដោយមិនរង់ចាំការងារនៅតាមអង្គការ ឬក្រុមហ៊ុននោះទេ។

របាយការណ៍របស់ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា បានឲ្យដឹងថា កម្ពុជាមានសិស្ស-និស្សិត ទាំងនៅសាលារដ្ឋ និងឯកជន មានប្រមាណ ៣,៥លាននាក់ កំពុងសិក្សានៅទូទាំងប្រទេស។

ប្រព័ន្ធអប់រំនៅកម្ពុជា បច្ចុប្បន្នត្រូវបានសង្គមស៊ីវិលដែលធ្វើការពាក់ព័ន្ធ សិក្សាឃើញថា នៅមានភាពទន់ខ្សោយ ដោយសារគ្រូមួយចំនួនមិនយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការបង្រៀន កើតមានអំពើពុករលួយក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ ដែលបណ្ដាលមកពីគ្រូបង្រៀនមានប្រាក់ខែទាប មិនសមស្របនឹងតម្លៃទំនិញលើទីផ្សារ៕

រឿងរ៉ាវទំនោររបស់កម្ពុជា... រវាងប្រទេសចិននិងសហរដ្ឋអាមេរិក?

លោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ចាប់ដៃជាមួយមេដឹកនាំចិន កាលពីពេលកន្លងមក។ រូបថត ហេង ជីវ័ន

សូមគោរពលោកការីនិពន្ធ

តើប្រទេសកកម្ពុជា កំពុងមានទំនោរទៅខាងប្រទេសចិន ឬសហរដ្ឋអាមេរិក? តាមបរិបទប្រទេសកម្ពុជា សំណួរនេះ ត្រូវបានកប់បាត់ម្តងរួចទៅហើយ ក្រោយសម័យខ្មែរក្រហមបានដួលរលំ។ តាមប្រវត្តិសាស្ត្រ នៅទសវត្សរ៍ ១៩៦០ ប្រទេសកម្ពុជាមានទំនោរទៅខាងចិន ហើយនៅទសវត្សរ៍ ១៩៧០ កម្ពុជា មានទំនោរទៅខាងអាមេរិក។ ក្រោយមកសម្រាប់រយៈពេល៣ ទសវត្សរ៍បន្ទាប់ កម្ពុជាបានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងសង្គ្រាមស៊ីវិល បណ្តាលឲ្យប្រជាជនរាប់លាននាក់រងទុក្ខវេទនា។ ពេលនោះហើយជាពេលដែលរឿងទំនោរខាងណានោះ បានសាបរលាបបាត់។

តាមការបារម្ភរបស់យើង បច្ចុប្បន្ន រឿងនេះ ហាក់ដូចជាកំពុងលេចឡើងសាជាថ្មី។ ជាមួយការងើបឡើងរបស់ចិន តាមរយៈសេដ្ឋកិច្ចដ៏ខ្លាំងក្លា និងការចំណាយថវិកា សម្រាប់វិស័យយោធាដ៏សម្បើមរបស់ខ្លួននៅម្ខាង ហើយអ្វីដែលគេហៅថា«សតវត្សរ៍ប៉ាស៊ីហ្វិករបស់អាមេរិក» នៅម្ខាងទៀតនោះ ការតស៊ូដើម្បីឥទ្ធិពល កំពុងដុតកម្តៅឡើង រវាងប្រទេសមហាអំណាចទាំង ២ នេះ។ ទោះបីរដ្ឋធម្មនុញ្ញប្រទេសកម្ពុជា មានចែងពីភាពអព្យាក្រឹត និងមិនចូលបក្ខសម្ព័ន្ធក្តី ពិភពខាងក្រៅ មើលឃើញផ្សេង ដោយពិនិត្យទៅលើទំហំនៃទំនាក់ទំនងទ្វេភាគី ជាមួយចិនទល់នឹងទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីជាមួយអាមេរិក។

និយាយពីនយោបាយ ខណៈកម្ពុជាធ្វើជាប្រធានអាស៊ាន ទោះបីវាគួរឲ្យអស់សំណើចយ៉ាងខ្លាំងក្តី ពាក្យចចាមអារ៉ាមបានលើកឡើងថា កម្ពុជាបានបញ្ជូនគ្រប់ឯកសារទាំងអស់ទៅឲ្យចិន នៅមុនកិច្ចប្រជុំជាមួយអាស៊ាន។ វាពិបាកនឹងជឿណាស់ថា មានមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ នឹងរឿងកំប្លែងចោទប្រកាន់ដ៏អាក្រក់នេះថាជារឿងពិត នៅពេល«ការវេញជាធ្លុងមួយ» និង«តួនាទីកណ្តាលរបស់អាស៊ាន»គឺជានិមិត្តរូបស្នូលរបស់អាស៊ាន។

និយាយពីសេដ្ឋកិច្ច មនុស្សមួយចំនួន បានសម្តែងក្តីព្រួយបារម្ភធ្ងន់ធ្ងរ អំពីឥទ្ធិពលនៃប្រាក់របស់ចិន នៅប្រទេសកម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ តើមានប្រទេសប៉ុន្មាន នៅលើពិភពលោក ដែលមិនចង់ទទួលប្រាក់របស់ចិន នៅពេលប្រទេសតំបន់ចាយប្រាក់អឺរ៉ូជួបវិបត្តិ ហើយសេដ្ឋកិច្ចអាមេរិកចុះអន់ថយនោះ? នៅដើមខែមិថុនានេះ សូម្បីតែជប៉ុន ក៏ចាប់ផ្តើមបង្វែរទៅរកការដោះដូរផ្ទាល់រវាងរូបិយប័ណ្ណយ៉េន របស់ជប៉ុន និងរូបិយប័ណ្ណយន់របស់ចិនដែរ។ នៅក្នុងសេដ្ឋកិច្ចទីផ្សារ ល្គឹកណាវាពុំធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ប្រយោជន៍សន្តិសុខរបស់ជាតិ វាពិបាកនឹងឃើញប្រទេសណាមួយកម្រិតចំនួនដៃគូសេដ្ឋកិច្ចរបស់ ខ្លួនណាស់។

នេះបង្ហាញថា ការយល់ឃើញពីពិភពខាងក្រៅ គួរឲ្យភ័យខ្លាចយ៉ាងដូចម្តេច។ យ៉ាងណាក្តី សម្រាប់កម្ពុជា យើងពុំមានភាពរង្គោះរង្គើទេ ព្រោះប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មៅងងឹត ៣០ ឆ្នាំមកនេះ ទើបតែនៅថ្មីៗ។ បទពិសោធប្រាប់យើងថា នៅពេលមានសង្គ្រាមស៊ីវិល និងប្រទេសជាតិធ្លាក់ចូលក្នុងភាពអាសន្ន រឿងទំនោរបក្ខពួក ពុំមានឮគេលើកយកមកនិយាយឡើយ។ បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រទេសកម្ពុជា ក៏បួងសួង សុំឲ្យរឿងទំនោរបក្ខពួកនេះ សាបរលាបមិនត្រូវគេលើកឡើងផងដែរ នៅពេលប្រទេសជាតិកំពុងមានសុខសន្តិភាពនោះ៕ CR

ដោយ ស៊ីម វីរៈជាមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមួយរូប

Tuesday 26 June 2012

លោក ស ខេង៖ ត្រូវលុបបំបាត់គ្រឿងញៀនឲ្យអស់នៅត្រឹម ឆ្នាំ២០១៥

Tuesday, 26 June 2012 09:10 ដោយៈ គង់ សិរីរ័ត្ន-សៅ ដារ៉ានី : Posted : ID-011
ភ្នំពេញ៖ ដើម្បីចូលរួមលុប បំបាត់គ្រឿង ញៀន នៅឆ្នាំ២០១៥ ដែលជាគោលដៅ របស់អាស៊ាន លោក ស ខេង ឧបនាយករដ្ឋមន្រ្តី និងជារដ្ឋមន្រ្តី ក្រសួង មហាផ្ទៃ បានអំពាវនាវឲ្យអង្គការជាតិ និងអន្តរជាតិ ព្រមទំាងដៃ គូពាក់ព័ន្ធទំាងអស់ ត្រូវចូលរួមអប់រំ ប្រជាជន ធ្វើយ៉ាងណា ជៀសឲ្យផុត ពីការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន។

ថ្លែងក្នុងទិវាអន្តរជាតិ ប្រយុទ្ធប្រឆំាង គ្រឿងញៀន នៅថ្ងៃទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ លោក ស ខេង បានបញ្ជាក់ថា កម្ពុជាមិនមែន ជាប្រទេសផលិត គ្រឿងញៀនទេ ប៉ុន្តែកម្ពុជាកំពុងទទួលរងនូវ ផលប៉ះពាល់ពីគ្រឿងញៀនដូចបណ្តាប្រទេសនានា ក្នុងតំបន់ និង លើពិភពលោកផងដែរ។ ដោយលោក អំពាវនាវឲ្យ អាជ្ញាធរជាតិប្រយុទ្ធប្រឆំាងគ្រឿងញៀន កាកបាទក្រហមកម្ពុជា ក្រសួង ស្ថាប័ន ពាក់ព័ន្ធ ដៃគូអភិវឌ្ឍ អង្គការសង្គម ស៊ីវិលជាតិ-អន្តរជាតិ វិស័យឯកជន និងថ្នាក់ដឹកនាំគ្រប់លំដាប់ថ្នាក់ ទំាងផ្នែកពុទ្ធចក្រ និងអាណាចក្រ ប្រឹងប្រែងឲ្យអស់លទ្ធភាពក្នុងការផ្សព្វផ្សាយ អប់រំប្រជាពលរដ្ឋឲ្យជៀសផុតពីការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន។

លោកបានបន្តថា មុនទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៩០ ទំាងការផលិត ការចរាចរណ៍ឆ្លងកាត់ និងការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន មិនមាននៅក្នុងទឹកដី កម្ពុជាទេ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីការបើកចំហរទីផ្សារ ស្ថានភាពគ្រឿងញៀនក្នុងប្រទេសមានការប្រែប្រួលគួរឲ្យកត់សម្គាល់ និងគួរឲ្យយក ចិត្តទុកដាក់ជាទីបំផុត។

ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ លោកស ខេង បានលើកយកបញ្ហាមួយចំនួនទាក់ទងគ្រឿងញៀនជាពិសេសពលករឆ្លងដែន កុមារអនាថា កម្មករ ក្នុងទីក្រុង មួយចំនួននៃភាគពាយ័ព្យ ប្រទេសកម្ពុជាបានធ្លាក់ខ្លួនប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន ដោយហេតុតែពួកគេមិនបានយល់ដឹងពីឥទ្ធិពល គ្រោះថ្នាក់នៃគ្រឿង ញៀនគ្រប់ប្រភេទ ហើយក្លាយខ្លួនជាជនរងគ្រោះដែលភាគច្រើន ដែល ជាក្រុមមនុស្សមានអាយុពី១០ឆ្នាំ ដល់៣៥ឆ្នាំ បណ្តាលឲ្យគ្រួសារ ទទួលរងភាពឈឺចាប់ អំពើហិង្សាញ៉ាំញី ភាពក្រីក្រ ហើយសាមីខ្លួនដែលប្រើគ្រឿងញៀន ត្រូវចុះទ្រុឌទ្រោម សុខភាពយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ទទួលរងភាពអាម៉ាស់ខូចអនាគត និងបាត់បង់កក្តិយសក្នុងសង្គមថែមទៀតផង។

គួរបញ្ជាក់ថា ក្នុងកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ានលើកទី២០ ដែលប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅរាជធានីភ្នំពេញ បណ្តាមេដឹកនាំអាស៊ានទំាងអស់ បានលើកយកប្រធានបទ ប្រទេសអាស៊ានទំាងអស់គ្មានគ្រឿងញៀន មកជជែកពិភាក្សាផងដែរ ដើម្បីលុបបំបាត់គ្រឿងញៀន៕

ប្រសាសន៍សំខាន់ៗរបស់សម្ដេចតេជោក្នុងពិធីសំណេះសំណាលជាមួយយុវជនស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមបេសកកម្មវាស់វែងដីធ្លីផ្ដល់កម្មសិទ្ធិជូនប្រជាពលរដ្ឋ

ភ្នំពេញ ៖ សម្ដេចតេជោហ៊ុន សែន បានអញ្ជើញជាអធិបតីភាពក្នុងពិធីសំណេះសំណាលជាមួយយុវជនស្ម័គ្រចិត្ត ចូលរួមបេសកកម្មវាស់វែងដីធ្លី ផ្ដល់កម្មសិទ្ធិជូនប្រជាពលរដ្ឋ នៅសាលសន្និសីទកោះពេជ្រ។

សម្ដេច តេជោថ្លែងទៀតថា ក្មួយៗស្លៀកពាក់ខោអាវយោធាដោយមានស្លាកសំគាល់ក្រសួងដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់នាពេលនេះ មិនមែនក្រោមបញ្ជារបស់អគ្គបញ្ជាការកងទាហាននោះទេ តែជាការស្ដាប់តាមបញ្ជារបស់សម្ដេចតេជោ និងឯកឧត្ដមទេសរដ្ឋមន្រ្តីអ៊ឹម ឈុនលឹម។

សម្ដេចតេជោបាន ថ្លែងទៀតថា រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងធ្វើបេសកកម្មនេះឲ្យចប់សព្វគ្រប់ ហើយយើងនឹងប្រគល់សិទ្ធិជូនប្រជាពលរដ្ឋឲ្យស្របច្បាប់។ សម្ដេចតេជោបន្តទៀតថា នៅពេលដែលយើងរៀបចំរួចរាល់ហើយយើងនឹងរង់ចាំមើលប្រជាពលរដ្ឋសង់ ផ្ទះធំៗ ដាំដុះ ដំណាំ និងធ្វើស្រែចំការ ដែលយើងមិនចាំបាច់ផ្ដល់អង្ករ ឬចាំបាច់ជួយពួកគាត់ជាប្រចាំនោះទេ។ សម្ដេចតេជោបន្តទៀតថា រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងរៀបចំប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិដែលធនាគារក៏អាចទទួល ស្គាល់ទៀតផង។ ព្រោះប្រជាពលរដ្ឋត្រូវការថវិកាប្រើប្រាស់ធ្វើស្រែចំការ ហើយត្រូវការថវិកាទាំងនោះ។សម្ដេច តេជោបានថ្លែងអំណរគុណដល់យុវជនស្ម័គ្រចិត្តដែលបានចូលរួមក្នុង យុទ្ធនាការ វាស់វែងដីធ្លីតាមការអនុវត្តន៍នយោបាយចាស់ សកម្មភាពថ្មី លើបញ្ហាដីធ្លី ដែលយុវជនស្ម័គ្រចិត្តចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការនោះមានចំនួន ១១០០នាក់ មកពីតាមបណ្ដាគ្រឹះស្ថានសិក្សានានាក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។

សម្ដេច តេជោថ្លែងថា មានអ្នកខ្លះយកលុយពីប្រជាពលរដ្ឋ ហើយបានបោះបង្គោលថ្មីៗដែលមិនទទួលស្គាល់ពីមន្រ្តីសុរិយោដី។ ចំពោះបញ្ហានេះរាជរដ្ឋាភិបាលមិនអាចទទួលយកបាននោះទេ មានអ្នកខ្លះភ័ន្តច្រឡំ លក់ដីឲ្យគេហើយ ចង់វិលត្រឡប់មកយកដីនោះវិញ។ បើចង់បានដីវិញត្រូវយកលុយទៅទិញវិញតាមទីផ្សារ។ ដូច្នេះមិនអាចធ្វើអ្វីស្រេចតែចិត្តបាននោះទេ។

ចិននឹងជួយអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សក្នុងការពង្រឹងសមត្ថភាព និងផ្តល់លទ្ធភាពផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន

Tuesday, 26 June 2012 16:01 ដោយៈ DAP-Posted: ID-009

ភ្នំពេញៈ កាលពីរសៀលថ្ងៃចន្ទ ទី១៨ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ គណៈប្រតិភូ នៃអង្គភាពព័ត៌មាន និង ប្រតិកម្មរហ័ស (PRU) នៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី នៃរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា (RGC) ដែលដឹកនាំដោយលោក ស្វាយ ស៊ីថា រដ្ឋ លេខាធិការ និងជាប្រធានអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស ត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងរាក់ទាក់ដោយលោក Hong Liang អគ្គនាយករងក្រសួងការបរទេស នៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ដើម្បីពិភាក្សា ដែលមានរយៈ ពេលមួយម៉ោង ស្តីពីបញ្ហាព័ត៌មាន និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងបរិបទ នៃភាពជាដៃគូយុទ្ធសាស្ត្រទ្វេភាគីគ្រប់ ជ្រុងជ្រោយរវាងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងចិន។

លោក ស្វាយ ស៊ីថា បានសំដែងនូវការអបអរសាទរចំពោះមិត្តភាពដ៏យូរអង្វែង និងកាន់តែរឹងមាំ ដោយផ្អែកលើ ផលប្រយោជន៍ និងការគោរពទៅវិញទៅមករវាងចិន និងកម្ពុជា ហើយលោកក៏បានសង្កត់ធ្ងន់អំពីតម្រូវការជា បន្ទាន់ឱ្យមានទំនាក់ទំនង និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការស៊ីជម្រៅជាងមុននៅក្នុងវិស័យព័ត៌មាន និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីជាមធ្យោបាយដ៏ត្រឹមត្រូវ និងទូលំទូលាយក្នុងការកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលអវិជ្ជមាន នៃការផ្សព្វផ្សាយរបស់បរទេ ស នៃការផ្តល់ព័ត៌មានខុស និងការផ្តល់ព័ត៌មានមិនត្រឹមត្រូវអំពីគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល ក៏ដូចជាការ ចោទប្រកាន់នានារបស់បរទេស ដែលត្រូវបានធ្វើឡើងមកលើកម្ពុជា និងចិន និងដើម្បីប្រាប់ទៅពិភពលោកអំពី ការពិត គុណតម្លៃ និងអាទិភាពជាក់ស្តែង នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន។

លោក Hong Liang បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា ប្រជាជនកម្ពុជា គឺជាមិត្តដ៏ល្អ និងជាអ្នកជិតខាងដ៏ល្អ ចំពោះ ប្រជាជនចិន ហើយដោយសារប្រជាជនចិនគាំទ្រយ៉ាងខ្លាំងក្លាដល់ប្រជាជនកម្ពុជានោះ រដ្ឋាភិបាលចិននឹងនៅ តែមានសិទ្ធិស្របច្បាប់ ដើម្បីជួយដល់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលដឹកនាំដោយសម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសដោយប្រជាជនកម្ពុជា តាមរយៈដំណើរការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងប្រជាធិបតេយ្យ។

ជំនួបពិភាក្សានោះ បានបញ្ចប់ទៅជាមួយនឹងការសន្យាគាំទ្រដែលថា ចិននឹងជួយដល់អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិ កម្មរហ័សពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ក្នុងការងារផ្សព្វផ្សាយ និងប្រតិកម្ម មិនថា តាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយធម្មតា ឬតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ដែលកំពុងតែរីកដុះដាលនោះទេ ហើយក៏ដើម្បីធ្វើឱ្យមានតុល្យភាពរវាងសេច ក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មាន និងបទវិភាគនានា នៃប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ និងសេចក្តីរាយការណ៍ព័ត៌មាន និងបទវិភាគនានា នៃប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ ដូចជាប្រទេសកម្ពុជា និងចិន។

នៅថ្ងៃនោះដែរ គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស ត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍ យ៉ាងកក់ក្តៅពីសំណាក់ លោក Wang Chen រដ្ឋមន្រ្តី នៃក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋទទួលបន្ទុកស្ថាប័នព័ត៌មាន (SCIO) ដែលសវនាការនេះ បាន ប្រព្រឹត្តទៅក្នុងបរិយាកាសប្រកបដោយអត្ថន័យ និងជាមិត្តភាព ក្នុងក្របខណ្ឌ នៃការពង្រឹងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ រវាង PRU និង SCIO ក្នុងវិស័យព័ត៌មាន និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។

ប្រធានអង្គភាពព័ត៌មាន និង ប្រតិកម្មរហ័ស និងរដ្ឋមន្រ្តី នៃ SCIO បានផ្លាស់ប្តូរទស្សនៈយោបល់ស្តីអំពីបញ្ហា ប្រឈម ដែលកម្ពុជា និង ចិន កំពុងជួបប្រទះក្នុងការបង្ហាញនូវការពិត នៃប្រទេសរៀងៗខ្លួន គុណតម្លៃជាទី ស្រលាញ់ដ៏ជ្រៀលជ្រៅរបស់ប្រជាជនទាំងពីរ និងអាទិភាព នៃរដ្ឋាភិបាលទាំងពីរ ចំពោះពិភពលោក ដែលត្រូវ បានគ្របដណ្តប់ដោយសារព័ត៌មាន និងការផ្សាយបរទេស។

ឆ្លើយតបទៅនឹងប្រសាសន៍របស់លោក ស្វាយ ស៊ីថា ដែលស្នើឱ្យអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សប្រើប្រាស់បាននូវមធ្យោបាយដ៏ទំនើប និងសម្បូរបែប របស់ SCIO ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយរបាយការណ៍ព័ត៌មានសំខាន់ៗរបស់ អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស ដែលរួមមានបទអាត្ថាធិប្បាយ វិចារណកថា និងអត្ថបទវិភាគនោះ លោកWang Chen មានជំនឿយ៉ាងមុតមាំថា SCIO នឹងជួយគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងដល់អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្ម រហ័សលើបញ្ហាទាំងនេះ។

នាថ្ងៃអង្គារ ទី១៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១២ គណៈប្រតិភូ PRU បានអញ្ជើញទៅធ្វើទស្សនកិច្ចនៅក្រុមបោះពុម្ពអន្តរ ជាតិចិន និងសមាគមអ្នកបកប្រែ នៃប្រទេសចិន (CIPG) ដឹកនាំដោយលោក Guo Xiaoyong ដែលជាអនុ ប្រធានប្រតិបត្តិ។ បន្ទាប់ពីទស្សនាការិយាល័យ ក្រុមបោះពុម្ពអន្តរជាតិចិន (CIPG) ដែលមានអ្នកនិពន្ធភាសា បរទេសជាច្រើនរយនាក់ ធ្វើការជាមួយនឹងទីតាំងមានបំពាក់បច្ចេកវិទ្យាឈានមុខ ចុងក្រោយដ៏មានអត្ថប្រយោជ ន៍ បម្រើប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណិតចិន និងបន្ទប់សម្រាប់ថតសំឡេង និង ផ្តិតយករូបភាព ដើម្បីរៀបចំការបោះពុម្ពផ្សាយ និងការបង្ហោះតាមអ៊ីនធើណិតនោះ អនុប្រធានប្រតិបត្តិ និងបុគ្គលិក CIPG ព្រមទាំង គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌ មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស បានបើកកិច្ចប្រជុំមួយ ដើម្បីផ្លាស់ប្តូរទស្សនៈយោបល់ លើបញ្ហាសារព័ត៌មាន និងការ បោះពុម្ពផ្សាយ ជាពិសេសតាមរយៈប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបណ្តាញសង្គមបែបថ្មី។

ដោយយោងតាមសំណើរបស់ លោក ស្វាយ ស៊ីថា ស្តីពីជំនួយ ដែលជាប់ទាក់ទងនឹងការផ្សព្វផ្សាយរបាយការ ណ៍សំខាន់ៗ របស់អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស អនុប្រធានប្រតិបត្តិរបស់ CIPG បានឆ្លើយតបប្រកប ដោយភាពវិជ្ជមាន ដែលនេះមានន័យថា អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សអាចនឹងផ្សព្វផ្សាយរបាយការណ៍ ព័ត៌មានតាមរយៈគេហទំព័រ China.org.cn ដែលមានគេហទំព័រចំនួន ៣០ផ្សេងទៀត នៅក្រោមការគ្រប់គ្រង របស់ខ្លួន។ កិច្ចប្រជុំត្រូវបានបញ្ចប់ដោយបរិយាកាស ប្រកបដោយសហប្រតិបត្តិការ និងមិត្តភាព។

នៅទីក្រុងប៉េកាំងនេះដែរ គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស បានទៅធ្វើទស្សនកិច្ចតំបន់វប្បធម៌ បុរាណល្បីល្បាញ មានទីលានធានអាមិន (Tiananmen Square), វាំងចាស់ (The forbidden City) និង មហាកំផែង។

នៅថ្ងៃទី២០ ខែមិថុនា គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស ត្រូវបានស្វាគមន៍ យ៉ាងកក់ក្តៅ ដោយ លោកស្រី Wang Yanwen សមាជិករបស់គណៈកម្មាធិការបក្សខេត្ត និងជាប្រធាននាយកដ្ឋានសាធារណៈ នៃ បក្សកុំម្មុយនីស្តចិន គណៈកម្មាធិការបក្សខេត្ត Jiangsu និង សហការីរបស់លោកស្រី រួមទាំងអ្នកតំណាងមកពី សារព័ត៌មាន Xinhua និងស្ថានីយផ្សព្វផ្សាយខេត្ត Jiangsu ។

លោក ស្វាយ ស៊ីថា និងលោកស្រី Wang Yanwen បានផ្លាស់ប្តូរចំណាប់អារម្មណ៍ ដ៏កក់ក្តៅស្តីពីចំណងមិត្តភាព យូរអង្វែងរវាងប្រជាជន និងរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសកម្ពុជា និង ចិន។

នៅក្នុងឱកាសនេះ ទន្ទឹមនឹងការកោតសរសើរចំពោះសកម្មភាព និងការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច ដែលសម្រេចបាន ដោយ ខេត្ត Jiangsu លោក ស្វាយ ស៊ីថា ក៏បានបង្ហាញនូវក្ដីសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំថា ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងប្រទេសចិន ទាំងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយធម្មតា និងប្រព័ន្ធបណ្ដាញសង្គម និងជួយចែកចាយព័ត៌មាន និងដំណឹង ផ្សេងៗ អំពីកម្ពុជាទៅឱ្យអ្នកអានរាប់លាននាក់ក្នុងប្រទេសចិន ដើម្បីបង្កើននូវការយល់ដឹងឱ្យកាន់តែទូលាយ និងពង្រឹងនូវចំណាប់អារម្មណ៍ ចំពោះប្រទេសកម្ពុជាក្នុងឋានៈជាគោលដៅទេសចរណ៍ និងការវិនិយោគពាណិជ្ជ កម្មពីសំណាក់ប្រជាជនចិន។ នៅក្នុងខេត្ត Nanjing គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស ក៏មាន ឱកាសធ្វើទស្សនកិច្ចនៅសហគ្រាសខ្នាតតូច និងមធ្យមមួយចំនួន ព្រមទាំងទីតាំងផ្នូរ Sun Yat-sen (Sun Yat-Sen Mausoleum) ហើយនឹងអតីតរាជវាំងសន្តតិវង្ស ម៉ីង (Ming) ដែលត្រូវបានកែសម្រួលជាមជ្ឈមណ្ឌលទេស ចរណ៍បុរាណចិន ផងដែរ។

នៅ Shanghai នៅថ្ងៃទី ២២ ខែមិថុនា ក្រោមការរៀបចំរបស់ការិយាល័យព័ត៌មាន ទីក្រុង shanghai (Informa tion Office of Shanghai Municipality) គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និង ប្រតិកម្មរហ័ស ក៏បានទៅពិនិត្យ គេហទំព័រ EastDay.com ដែលជាគេហទំព័ររដ្ឋដ៏សំខាន់មួយ នាំមុខគេនៅក្នុងការទទួល និងចែកចាយព័ត៌មាន ដោយមានក្រុមប្រតិកម្មរហ័ស (Emergency Reaction Group - ERG) នៅប្រចាំការ និងឆ្លើយតបទៅនឹង ព្រឹត្តិការណ៍បន្ទាន់ផ្សេងៗ។ ការិយាល័យព័ត៌មានទីក្រុង Shanghai ក៏បានរៀបចំឱ្យគណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌ មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស បានធ្វើទស្សនកិច្ចនៅការិយាល័យផែនការអភិវឌ្ឍទីក្រុង Sanghai (Planning Office of Shanghai Municipality) និងអគារអង់តែន TV ខ្ពស់ត្រដែតលេចធ្លោ នៃក្រុង Shanghai (Landmark Shanghai TV Tower)។

ជារួមដំណើរទស្សនកិច្ចជាផ្លូវការរបស់គណៈប្រតិភូអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សទៅកាន់សាធារណរដ្ឋ ប្រជាមានិតចិន តាមការអញ្ជើញពីក្រុមប្រឹក្សារដ្ឋ ទទួលបន្ទុកស្ថាប័នព័ត៌មាន (SCIO) បានបញ្ចប់ទៅដោយផ្លែផ្កា និង ទទួលបាននូវជោគជ័យអាស្រ័យ ដោយសារការធ្វើបដិសណ្ឋារកិច្ចយ៉ាងកក់ក្ដៅ និងការរៀបចំដ៏ល្អរបស់ ភាគីម្ចាស់ផ្ទះ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត តាមរយៈដំណើរទស្សនកិច្ចនេះ អង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័ស (PRU) នៃទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី មិនត្រឹមតែបានទទួលនូវបទពិសោធន៍ថ្មី និងល្អៗនៅក្នុងវិស័យព័ត៌មាន និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងបានពង្រីកនូវបណ្ដាញរបស់ខ្លួន សម្រាប់ការផ្សព្វផ្សាយ ព័ត៌មាន ដោយមានការគាំទ្រសហការពីសំណាក់ភាគីចិនផងដែរ៕

បញ្ចប់តំណែង លោក ប៉ែន លឹម ជាទីប្រឹក្សាសម្តេច ជា ស៊ីម

ឥទ្ធិពលនៃទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាមរយៈពេល៤៥ឆ្នាំ

ដោយ វណ្ណ វិចារ (ទស្សនរបស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី)

2012-06-26

ទំនាក់ទំនងផ្លូវការរវាងកម្ពុជា និងវៀតណាម បានកន្លងទៅអស់រយៈពេល ៤៥ឆ្នាំមកហើយ គិតមកត្រឹមឆ្នាំ២០១២ នេះ។ ថ្នាក់ដឹកនាំប្រទេសទាំងពីរបានផ្ញើសារជូនពររៀបរាប់ពីទំនាក់ទំនង យ៉ាងល្អប្រសើរជាមួយគ្នា។

កាលពីថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃប្រទេសទាំងពីរបានទៅសម្ពោធបង្គោលព្រំដែនលេខ ៣១៤ រួមគ្នានៅខេត្តកំពត ប្រទេសកម្ពុជា ជាប់នឹងខេត្តគៀងយ៉ាង ប្រទេសវៀតណាម ដើម្បីរំលឹកខួប ៤៥ឆ្នាំ និងដើម្បីរឹតចំណងសាមគ្គីភាពនេះបន្តទៀត។

នៅក្នុងខួបលើកទី៤៥ នៃទំនាក់ទំនងការទូតរវាងកម្ពុជា-វៀតណាម លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ហៅថា ទំនាក់ទំនងកម្ពុជា និងវៀតណាម ថា ជាទំនាក់ទំនងល្អប្រសើររវាងប្រទេសភូមិផងរបងជាមួយគ្នា។ អ្នកដឹកនាំប្រទេសទាំងពីរបានហៅព្រឹត្តិការណ៍នេះថា បានបង្ហាញពីចំណងមិត្តភាពដ៏ល្អក្នុងរយៈពេល ៤៥ឆ្នាំ ចុងក្រោយនេះរវាងរដ្ឋាភិបាលទីក្រុងភ្នំពេញ និងរដ្ឋាភិបាលក្រុងហាណូយ។ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកតាមដានស្ថានភាពសង្គមយល់ឃើញថា ទំនាក់ទំនងរវាងប្រទេសទាំងពីរ គឺភាគីវៀតណាម តែងតែកេងចំណេញយ៉ាងច្រើនពីកម្ពុជា។

សកលវិទ្យាធិការសកលវិទ្យាល័យខេមរៈ និងជាអ្នកវិភាគឯករាជ្យ លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច នៅថ្ងៃទី២៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ មានប្រសាសន៍ថា ទំនាក់ទំនងកម្ពុជា និងវៀតណាម មានតាំងពីមហាសន្និបាតបក្សឥណ្ឌូចិន តាំងពីឆ្នាំ១៩៣០ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃទី២៤ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦៧ ជាថ្ងៃដែលទំនាក់ទំនងការទូតប្រទេសទាំងពីរបានចាប់ផ្ដើមទទួល ស្គាល់ជាផ្លូវការ និងជាអន្តរជាតិ។ ប៉ុន្តែក្នុងចំណងទាក់ទងនេះ គេឃើញវៀតណាម មានការរីកចម្រើនជាងកម្ពុជា ហើយមេដឹកនាំវៀតណាម តែងតែរំលឹកពីគុណបំណាច់របស់ពួកគេដែលចូលមកបណ្ដេញក្រុមខ្មែរក្រហម ប៉ុល ពត កាលពីថ្ងៃ៧ មករា ឆ្នាំ១៩៧៩ នោះ។

លោក សុខ ទូច បញ្ជាក់ថា ចំពោះរឿងនយោបាយផ្ទៃក្នុងរបស់វៀតណាម កាលពីអតីតកាលវិញ បើគ្មានការជួយជ្រោមជ្រែងពីកម្ពុជានោះ វៀតណាមពិតជាមិនមានការឯកភាពជាតិរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះឡើយ។ ប៉ុន្តែវៀតណាម មិនដែលរំលឹកគុណនេះដល់កម្ពុជាទេ៖ «អ្នកឯងចងចាំ ពីទំនាក់ទំនងការទូតរវាងវៀតណាម និងកម្ពុជា អ្នកក៏ត្រូវចងចាំដែរថា បើគ្មានកម្ពុជា អ្នកឯងក៏មិនបានជ័យជំនះលើបារាំង និងឯកភាពជាតិដែរ។ ប៉ុន្តែគេអត់ដែលរំលេចទេ គេរំលេចតែគុណវៀតណាម»។

លោក សុខ ទូច បន្តថា តាមប្រវត្តិសាស្ត្រកាលពីសម័យសង្គ្រាមវៀតណាម ទសវត្សឆ្នាំ១៩៧០ វៀតណាមបានដាក់កងទ័ពក្នុងទឹកដីខ្មែរជាង ៤០ពាន់នាក់ ស៊ីអង្ករខ្មែរ តែវៀតណាម មិនដែលរំលឹកពីបញ្ហានេះឡើយ។

កត្តានយោបាយនាំឲ្យមានលំហូររវាងជនជាតិវៀតណាម ចូលមករស់នៅកម្ពុជា ដោយខុសច្បាប់ និងទឹកដីកម្ពុជាក្រោម ត្រូវបារាំងកាត់ដាក់ឲ្យនៅក្រោមការត្រួតត្រារបស់វៀតណាម ទៀត។ តាមប្រវត្តិសាស្ត្របានបង្ហាញដែរថា ខ្មែរក្រហមមានការស្អប់ខ្ពើមវៀតណាម ហើយវៀតណាម ក៏ធ្លាប់បានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពលរដ្ឋខ្មែរក្រោមផងដែរ។

ប្រធានបណ្ដាញយុវជនខ្មែរកម្ពុជាក្រោមនៅកម្ពុជា លោក គឹម ស៊ីសមណា មានប្រសាសន៍ថា ទំនាក់ទំនងល្អរវាងប្រទេសទាំងពីរនាំផលល្អសម្រាប់ប្រជាជននៃ ប្រទេសទាំងពីរ។ លោកបន្តថា មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលរបស់វៀតណាម តែងតែមកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជា និងសួរសុខទុក្ខជនជាតិវៀតណាម នៅប្រទេសកម្ពុជា។

លោក គឹម ស៊ីសមណា បញ្ជាក់ថា លោកចង់ឲ្យប្រទេសវៀតណាម រាប់អានកម្ពុជា ដោយស្មោះស កុំឆ្លៀតរាប់អានរដ្ឋាភិបាលក្រុងភ្នំពេញ បែរជាជាន់កខ្មែរកម្ពុជាក្រោម៖ «សិទ្ធិទទួលបានការអប់រំហ្នឹង រដ្ឋាភិបាលវៀតណាម មិនគាំទ្រខ្មែរក្រោមឡើយ ថ្នាក់ដឹកនាំខ្មែរធ្វើបុណ្យសួរសុខទុក្ខខ្មែរកម្ពុជាក្រោមអីគឺ អត់មានសោះ»។

យ៉ាងណាមិញ ទំនាក់ទំនងប្រទេសទាំងពីរគេឃើញនាំមកនូវផលវិជ្ជមានលើវិស័យ សេដ្ឋកិច្ចខ្លះដែរ។ ទិន្នន័យពីក្រសួងផែនការ និងវិនិយោគរបស់វៀតណាម បង្ហាញថា ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨ មកវៀតណាមបានផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណ ១១ សម្រាប់គម្រោងនៅកម្ពុជា ដែលមានទឹកប្រាក់ ៥៣លានដុល្លារ និងបានចេញអាជ្ញាប័ណ្ណវិនិយោគចំនួន ១១២ ដល់វិនិយោគិនវៀតណាម មកវិនិយោគនៅកម្ពុជា ដែលមានទុនចុះបញ្ជីសរុប ២,៣៦ពាន់លានដុល្លារ។

ការវិនិយោគទាំងអស់របស់វៀតណាម នៅកម្ពុជា គឺ ៤០ភាគរយលើវិស័យកសិ-ឧស្សាហកម្ម ៣៤ភាគរយ លើការផលិតអគ្គិសនី និង ១១ភាគរយលើវិស័យធនាគារ និងហរិញ្ញវត្ថុ ហើយសល់ប៉ុន្មានវិនិយោគលើវិស័យរ៉ែ ការដឹកជញ្ជូន និងទូរគមនាគមន៍។ ក៏ប៉ុន្តែកម្ពុជា មិនអាចទាញសក្តានុពលពីពាណិជ្ជកម្មរបស់ប្រទេសទាំងពីរបានខ្លាំងក្លា នោះឡើយ។

អ្នកតំណាងរាស្ត្រគណបក្ស សម រង្ស៊ី លោក សុន ឆ័យ មានប្រសាសន៍ថា ប្រទេសកម្ពុជា ត្រូវការទំនាក់ទំនងល្អជាមួយប្រទេសជិតខាងដូចជាវៀតណាម ដើម្បីអភិវឌ្ឍវិស័យសេដ្ឋកិច្ច ប៉ុន្តែវៀតណាមបានកេងចំណេញយ៉ាងច្រើនក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច ដូចជាក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ជាច្រើនមកវិនិយោគនៅកម្ពុជា ថែមទាំងនាំមកនូវកម្មករអ្នកបច្ចេកទេសជាច្រើនចូលមករស់នៅក្នុង កម្ពុជាទៀត។

លោក សុន ឆ័យ បញ្ជាក់ថា នយោបាយវៀតណាម កំពុងតែឆ្លៀតប្រើឥទ្ធិពលមកលើរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា៖ «ការបញ្ចូលជនជាតិគេក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ការឈ្លានពាននាពេលកន្លងទៅ នយោបាយវៀតណាម សុទ្ធតែគិតគូរឲ្យប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យស្ថិតក្នុងនឹមត្រួតត្រារបស់គេ ចាំបាច់គ្រប់គណបក្សត្រូវមានស្មារតីឯកភាពជាតិ គិតគូរពីបញ្ហានេះ»។

លោក សុន ឆ័យ បន្តថា លោកស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន ប្រើប្រាស់ទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាម ប្រកបដោយភាពឆ្លាតវៃ និងទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ ដើម្បីធានាឲ្យផលប្រយោជន៍ប្រទេសកម្ពុជា។

ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី មន្ត្រីអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លោក ផៃ ស៊ីផាន មានប្រសាសន៍ថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងវៀតណាម មានការសហការគ្នាយ៉ាងល្អដើម្បីបង្កើនមិត្តភាព សាមគ្គីភាព និងសហប្រតិបត្តិការសេដ្ឋកិច្ច។

លោកបន្តថា ការលើកឡើងរបស់បក្សប្រឆាំងដែលថា រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បណ្ដោយឲ្យវៀតណាម ប្រើឥទ្ធិពលលើកម្ពុជា ជារឿងមិនពិត៖ «បាទ! នេះគ្រាន់ជាការវាយប្រហារប្រមាថដល់រដ្ឋាភិបាលតែប៉ុណ្ណឹង គាត់មិនបង្ហាញពីការដឹងការយល់ជូនពលរដ្ឋទេ»។

នៅក្នុងសារលិខិតនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ផ្ញើជូននាយករដ្ឋមន្ត្រីវៀតណាម ក៏បានគូសបញ្ជាក់ថា "ចំណងមិត្តភាពនឹងជួយជំរុញការឈានទៅមុខជាប្រពៃណី និងសហប្រតិបត្តិការដ៏រឹងមាំរវាងប្រទេសយើងទាំងពីរ"។ សារលិខិតបន្តថា ប្រជាជនកម្ពុជា នៅតែចងចាំប្រកបដោយការដឹងគុណយ៉ាងជ្រាលជ្រៅនូវការជួយឧបត្ថម្ភ របស់រដ្ឋាភិបាល និងប្រជាជនវៀតណាម ក្នុងការរំដោះប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យរួចផុតពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ ប៉ុល ពត នៅឆ្នាំ១៩៧៩។

យ៉ាងណាក៏ដោយប្រជាពលរដ្ឋ និងអ្នកនយោបាយមួយចំនួនមិនឲ្យតម្លៃការលើកទ័ពវៀតណាម ចូលកម្ពុជា នៅឆ្នាំ១៩៧៩ នោះឡើយ ដោយពួកគេអះអាងថា វៀតណាមមកឈ្លានពានកម្ពុជា។
អ្នកវិភាគឯករាជ្យឲ្យដឹងថា បើគ្មានទ័ពវៀតណាមទេ ពលរដ្ឋកម្ពុជា ក៏ប្រហែលជាត្រូវស្លាប់ជាច្រើនទៀតដោយសាររបប ប៉ុល ពត ដែរ ប៉ុន្តែកម្ពុជាក៏មិនត្រូវដឹងគុណវៀតណាម ហួសហេតុដែរ។
លោកបណ្ឌិត សុខ ទូច មានប្រសាសន៍ថា ទំនាក់ទំនងល្អរបស់ប្រទេសជិតខាងជាភាពសុខក្សេមក្សាន្តនៅក្នុង តំបន់។ លោកបន្តថា ពលរដ្ឋខ្មែរ រដ្ឋាភិបាលខ្មែរ សង្គមស៊ីវិលខ្មែរ បក្សប្រឆាំងខ្មែរមិនចាំបាច់តែរំលឹកគុណវៀតណាម រហូតនោះឡើយ ព្រោះខ្មែរក៏ធ្លាប់ធ្វើគុណឲ្យវៀតណាមច្រើនដែរ។

លោកបញ្ជាក់ថា ការរៀបចំប្រវត្តិសាស្ត្រឲ្យបានច្បាស់លាស់ត្រឹមត្រូវជាកត្តាជំរុញទំនាក់ទំនងល្អរបស់ប្រទេសទាំងពីរដែរ៖ «យើង មានដែលឲ្យវៀតណាម ដឹងគុណយើងទេ នៅថ្ងៃ៣០ មេសា ១៩៧៥ បើសិនគ្មានខ្មែរឲ្យទឹកដីវៀតណាម អាចរំដោះប្រទេសបានទេ អាហ្នឹងដែលយើងត្រូវនិយាយសុំឲ្យរៀបចំប្រវត្តិសាស្ត្រ កុំបំភ្លៃប្រវត្តិសាស្ត្រ ការបំភ្លៃនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យខ្មែរបែកបាក់ជាមួយសៀម-ខ្មែរ បែកបាក់ជាមួយយួន»។

បើតាមប្រវត្តិសាស្ត្រទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាម បានបណ្ដាលឲ្យអតីតមហាក្សត្រខ្មែរព្រះបាទជ័យជេដ្ឋាទី២ នៅឆ្នាំ១៦២៣ ព្រះរាជានុញ្ញាតឲ្យវៀតណាម ចូលកាន់កាប់កម្ពុជា ជាច្រើនខេត្ត។
ទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាម ក៏បានរួមគ្នាប្រឆាំងនឹងអាណានិគមនិយមបារាំង។ ទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាម បាននាំឲ្យវៀតណាម បង្រួបបង្រួមជាតិបានសម្រេចនៅក្នុងសង្គ្រាមវៀតណាម។ទំនាក់ទំនង កម្ពុជា-វៀតណាម បានវាយកម្ទេចរបបខ្មែរក្រហម នៅឆ្នាំ១៩៧៩ សង្គ្រោះពលរដ្ឋកម្ពុជា។

អ្នកវិភាគមួយចំនួននៅតែបារម្ភថា កម្ពុជាចាញ់ប្រៀបវៀតណាម ខណៈពេលដែលពលរដ្ឋវៀតណាម តែងតែលើកពាក្យស្លោកថា តឹកដឹក តឹកវ៉ាង (Tat dat tat vang) ដែលមានន័យជាភាសាខ្មែរថា មួយសង់ទីម៉ែត្រដីស្មើនឹង ១សង់ទីម៉ែត្រមាស៕

ខុទ្ទកាល័យ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ផ្ញើលិខិតបំភ្លឺពាក់ព័ន្ធការចុះផ្សាយរបស់កាសែត ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍

Monday 25 June 2012

Launching of the 2011 Mid-term Review Report on the Implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013

Keynote Speech at the Launching of the 2011 Mid-term Review Report on the Implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013

Phnom Penh, June 14, 2012

Excellencies, Ladies and Gentlemen,
Dear participants!

Today, I am very pleased to participate in the Launching of the 2011 Mid-term Review Report on the Implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013. Taking this auspicious opportunity, I would like to highly value the management and officials of the Ministry of Planning, Supreme National Economic Council and concerned ministries that make a concerted effort to realize this valuable and fundamental piece of work for Cambodia development. I would like to thank development partners, international and national organizations, civil society, private sector, in particular the United Nations Development Program (UNDP), the World Bank, the United Nations Population Fund (UNFPA) and the United Nations Children’s Fund for providing both technical and financial support to the Ministry of Planning for preparing the 2011 Mid-term Review Report on the Implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013.

In this spirit, I strongly believe that the continued implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013 will return better result as we have accumulated lessons and experiences from the implementation of previous plans and due to fact that the NSDP Update is formulated by using appropriate methodology with more careful consideration of responsibilities of concerned ministries-institutions and more accurate projection of expenditure for implementing the plan’s activities and, in particular, strong support from concerned ministries-institutions and other stakeholders. The NSDP Update 2009-2013 reflects the Royal Government’s firm determination to realize the visions of national development policies, formulated to respond to the people’s faith and support, even though it means a heavy burden.

Recently, Cambodia has had to deal with three major problems, that include (1) addressing employment problem to promote economic growth while the world faced with global financial crisis and decline; (2) the need to protect territorial integrity; (3) dealing with problems caused by severe flooding in 2011. In general, these problems could not prevent us from moving forward. Cambodia need to continue to promote economic growth and accelerate poverty reduction by focusing the attention on productivity enhancement and diversification in the agriculture sector, agro-industry development, education expansion, vocational and skill training, health service, restoration and construction of physical infrastructure, solution to land issues, private sector development, strengthening of institutional capacity, trade facilitation and integration of Cambodia’s economy into the regional market. Indeed, these work priorities will strengthen our position and improve work consistency in order to address challenges and bottlenecks.

Based on the National Strategic Development Plan, Cambodia is able to achieve a remarkable development progress, that include the assurance of the normalcy of the people’s livelihood, the ability to successfully guide the country during the period of hardship, the creation of favorable environment for ensuring macroeconomic stability, reactivating economic growth after suffering from economic turmoil in 2009 and achieving socio-economic development and poverty reduction progress as stipulated in Cambodia Millennium Development Goals 2015. At the same time, Cambodia has fully integrated itself into region and the world and is actively engaging in various international cooperation based on the principle of equal status and equal rights. The National Strategic Development Plan will continue supporting and accelerating the implementation of various Royal Government’s policy programs, in particular, the Rectangular Strategy – Phase II for growth, employment, equity and efficiency.

In this regard, I am very pleased to officially launch the Mid-term Review Report on the Implementation of National Strategic Development Plan Update 2009-2013, which takes into account all developments since 2009, provides comprehensive, balanced and unbiased information that allow us to assess the economic welfare and key foundation for socio-economic development with greater certainty. I would brief the recent macroeconomic and social developments as follows:

During 2004-2007, annual economic growth rate exceeded 10%. Growth rate slightly declined to 6.7% in 2008, and to nearly zero in 2009. In 2010 and 2011, growth bounced back to 6%-7% per annum.
With regard to budget implementation, up to 2008 the Royal Government maintained the gaps between revenue and expenditure about 3%-4% of GDP. After 2008, the Royal Government has increased public expenditure to prevent economic downturn, causing the gap between revenue and expenditure to increase to 6% in 2010. The inflation increased to two-digit figure in 2008, but at present it has decreased to between 5%-6%; and the Riel/USD exchange rate has fluctuated within 5% limit.
In 2009, preliminary forecast shown that the proportion of people living below the poverty line is about 20%. This shows that Cambodia has achieved its first goal of the Cambodia’s Millennium Development Goals.
The adoption of the Anti-Corruption Law gives the jurisdiction to the Royal Government to enforce this law. Various legislative and public administrative reform programs are taking place. The important point that should be noted is the role of district-commune councils in implementing development programs in the framework of de-concentration and decentralization that are worth between USD 70 million and USD 90 million per annum.
Good governance has been measured through some key indicators such as the preparedness for investment, confidence in the public civil servants, safety level, land conflict and so forth. Based on these indicators, we see that the quality of governance has been gradually improved.
With respect to agriculture, Cambodia exported 2.5 million metric tons of paddy rice in early 2010. Rice fields account for 79% of the total cultivated areas. The size of rubber plantation increased by 39.6% between 2009 and 2010. Fresh water fisheries output increased by 3.85% during the same period. Seawater fisheries out also increased on average about 40.5% in the last 5 years.
Regarding land management, up to early 2011, about 2.4 million land title certificates in 16 provinces have been issued by the Ministry of Land Management, Urbanization and Construction. Among those, the areas of 6,250 hectares are social land concession for 1,604 landless families under the social land distribution project. The Ministry allocated additional 10,000 hectares of land for 3,000 families under the social land concession program. With regard to UXO clearance, the total area of 53,575 hectares have been cleared up to 2009, and the clearance coverage increased to 63,962 hectares in 2010.

Along with this, the Royal Government deepened its reform programs in two priority sectors, including fisheries and land sector. In other words, it is the implementation of new activities within the framework of old policies in fisheries and land sector. In particular, on March 8, 2012, I laid out seven recommendations regarding fishing lot reform and nullified the directive on the restriction of family-level fishing equipment to accommodate this deepened reform program. The implementation of fishing lot reform program not only allow for household fishing and conservation of fishing lot, but also the establishment of fishing communities for managing fishing lots, and preventing and cracking down on fishing violations. Taking this opportunity, I would like to give instructions to the Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries, the Fisheries Administration and land authorities to continue to focus attention on a number of measures, that include:

(1) – continued dissemination of fishing regulations and laws to the people, especially the seven recommendations I laid out on March 8, 2012;

(2) – training and capacity building for fishing communities across the country to ensure the sustainability of fishing and conservation lots, especially capacity strengthening for fishing communities so that they can fully participate in implementing the deepened reform program and avoid unintentional fishing violation;

(3) – promoting the spirit of conserving flooded forest and mangrove among fishing communities, especially through the strengthening of all levels of partner network to support the activities of fishing communities;

(4) – the Fisheries Administration and local authorities must permanently monitor the crack down on fishing violations in order to implement strategy on cracking down fishing violations and strengthening of fishing communities to manage the fishing lots awarded by the Royal Government.

Along with this, in order to increase the efficiency of the management of economic land concessions, the Royal Government has issued firm orders to competent ministries-institutions and authorities to effectively implement the policy and conditions of the economic land concession agreements and focus attention on the implementation of the agreements on economic land concessions, especially in line with the leopard spot formula to avoid violation on individual and community lands and impact on the livelihood of the people, aiming to make economic land concessions serve the interest of the country and the people in a sustainable manner. In addition, the companies that have been grated economic land concession but violated procedures and conditions by logging without developing the land, illegally encroaching more land, keeping the land for resale, violating agreement conditions, infringing on individual or community’s lands, the Royal Government will revoke all those economic land concessions. To implement this spirit, local people, who have been living, either legally or illegally, in the areas of economic land concessions and economic forest concessions will be given land titles. Along with this, the Royal Government will allocate at least 10% of the economic land or forest concessional areas for local people who have been living on the economic land or forest concessional areas to use and derive benefits from, and to prepare for the possible increase of land demand in those communities.

With respect to rural development, Cambodia plans to construct additional 3,518 KM of rural roads from 2009 to 2013. During the first half of the plan, 915 KM of rural roads were constructed. In 2010, around 43.5% of rural dwellers have access to clean water, against the CMDG’s goal of 50% by 2015. This indicates that we are on track to achieve this target.
Cambodia succeeded in managing its water resource management. The target is to expand 25,000 hectares of irrigated areas per annum. Cambodia has the potential of irrigating more than 30% of cultivation in spite of limited irrigation efficiency.
The total length of DBST roads increased from 3,204 km in 2009 to 3,954 km in 2011, which correspond to targets of the plan. Along with that, in order to enhance rail transportation service, Cambodia has entered into a concession agreement with a private company that will allow it to administer rail transportation business, once the railway reconstruction has been completed put into operation in 2013. The capacity of major ports have been strengthened and expanded. Regarding civil aviation, Cambodia has ratified two conventions, including ASEAN Agreement on the Liberalization of Air Freight Services and ASEAN Multilateral Agreement on Air Services.
Per capita electricity output increased by 5% to 6% per annum from 2009 to 2011. However, the high cost of electricity per KWH in Cambodia remains a challenge for industrial sector.
The industrial output experienced 2-digit jump in 2010 following the decline in 2009, while the construction sector shrank in 2010. The tourism sector increased by 16% in 2010, following the slowdown in 2009. The number of tourists increased in the first three months of 2011.
With regard to the implementation of employment policy, we arrange for the dispatch of workers to work abroad by ensuring workplace safety and mechanism for solving workplace conflicts, promoting social security and upgrading workers’ skill through vocational training.
With respect to social security sector, the National Social Protection Strategy for the Poor and Vulnerable was launched in 2011. It comprises of four main programs, including: vocational and skill trainings, social insurance (contributory system), social safety nets (non-contributory system), and other complimentary social welfare services.
In the education sector, we successfully achieved targets for the primary education, but there remained some major challenges such as the education and retention of students in post-primary education and tertiary education.
We observed a positive trend in the health sector, especially the improving indicators of maternal and child mortality rates. We also achieved a remarkable progress in the work related to gender, in particular, all ministries-institutions have been vigorously implementing their respective gender mainstreaming programs.

We noticed that Cambodia has undergone a tremendous change, ranging from political and security to economic and social changes over the last few years. This report highlights new development progresses in Cambodian, by directing attention to accelerating poverty reduction through vivid policies and activities and providing recommendations for future implementation. In light of this, the management of all ministries-institutions must continue reviewing and formulating future action plans according to the National Strategic Development Plan Update 2009-2013 and must overcome challenges ahead such as the lack of physical and human resources, the limitation of public service reforms, the lack of harmonization between programs, and weaknesses of monitoring and evaluation.

Indeed, the Mid-term Review Report of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013 is a vital document and work agenda that acts as the roadmap for concrete, appropriate, and correct actions in the short term. Obviously, the royal government will continue its effort, vigorously implement and deepen its existing reform programs, because these reforms are not only a matter of life and death, but also represent our ownership. Based on this view, on behalf of the Royal Government of Cambodia, I would like to provide some recommendations as follows:

First. We must continue to expand policy coordination between ministries-institutions, development partners, and donor communities to strengthen governance, to broaden and deepen reform programs in all sectors. These tasks must be consolidated into a single system, interconnected and mutually complimentary for the realization of socio-economic development goals, the management of development work, and the protection of natural resources and environment.

Second. All relevant ministries-institutions must prepare or update their respective strategic development plans by reviewing ongoing projects and programs as well as new projects and programs which are funded by either internal or external resources in order to ensure consistency with and linkage to the National Strategic Development Plan Update 2009-2013.

Third. All provinces-capitals must update their respective strategic provincial-capital development plans and prepare the 3-year rolling public investment programs in conformity to priorities and mandate of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013 as instruments for implementing decentralization and deconcentration program and considering investment proposals determined by the Law on the Administrative Management of the Capital, Provinces, Municipalities, Districts, Khans.

Fourth. Ministries-institutions must give high priority to regular monitoring and evaluation of the implementation of action plans, programs and projects, and report to the Ministry of Planning, so that the Ministry of Planning can consolidate information and make overall assessment of the progress in achieving goals and targets of development as inscribed in the National Strategic Development Plan Update 2009-2013.

As mentioned above, I would like to appeal to the management and officials of all ministries-institutions, armed forces and local authorities of all levels to support and actively take part in implementing the National Strategic Development Plan Update 2009-2013. Given the implementation of this plan, I strongly believe that Cambodia can make active and consistent steps forwards to achieve its long-term vision, which is to gradually build Cambodia society to ensure full peace, political stability, security and social order, equitable and sustainable development, firm adherence to the multi-party democratic principle, respect of human rights and human dignity, social cohesion, highly educated citizens, improved standard of living and harmonization in the society.

Before ending, once again I would like to deeply thank and highly value the Ministry of Planning, the Word Bank, and the UN system for playing active and important role in coordinating the preparation of the mid-term review report and for providing technical and financial support for preparation and publishing of mid-term review report of National Strategic Development Plan Update 2009-2013. I would like to thank private sector, civil society, national and international organizations as well as government representatives of friend countries for actively supporting the preparation and implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013 that results in such significant progress.

Finally, together with the launching of the Midterm Review Report on Implementation of National Strategic Development Plan Update 2009-2013, I would like to wish Excellencies, ladies and gentlemen four gems of Buddhist blessing: Longevity, Nobility, Healthiness and Strength.

Source: CNV

Speech at the Opening of the 22nd ASEAN and ASEAN Plus three Labor Ministerial Meeting, and Related Meetings, under the topic of “Improving Social Protection and Skills Development”

Source: Cambodia New Vision (CNV)

Speech at the Opening of the 22nd ASEAN and ASEAN Plus three Labor Ministerial Meeting, and Related Meetings, under the topic of “Improving Social Protection and Skills Development”

Phnom Penh, 10 May 2012

Excellencies, Labor Ministers of ASEAN and Partner Counties,
Excellency, Secretary General of the ASEAN,
Excellency, Director General of International Labor Organization,
Excellencies, Ambassadors to the Kingdom of Cambodia,
Excellencies, Ladies and Gentlemen,

It is my great pleasure to officiate the opening of the 22nd ASEAN and ASEAN Plus three Labor Ministerial Meeting, and related meetings being held in Phnom Penh capital of the Kingdom of Cambodia. This meeting is very meaningful for Cambodia, other ASEAN countries and ASEAN Plus 3 to review the progress of cooperation and setting future direction to further strengthen our integration and jointly address challenges we are facing.

On behalf of the Royal Government and people of Cambodia, I would like to extend our warmest welcome to delegates from ASEAN and development partners, who participate in this important meeting. Your presence clearly indicates the strong bonds of friendship and cooperation among ASEAN and we will continue to work closely together. I am of the view that this meeting will contribute to promoting ASEAN Plus Three countries to continue their endless efforts and responsibilities to realize the success of ASEAN integration, which is our common goal of creating ASEAN community in 2015. Indeed, this work will help promote more growth and strengthen friendship bonds among ASEAN and ASEAN Plus Three countries.

Taking this opportunity, I would like to give my full support to and highly value the topic of “Improving Social Protection and Skills Development”, which is one of the important topics that ASEAN member countries have been making effort to address in order to develop the society of ASEAN and ASEAN Plus Three countries. Overall, the topic will enable ASEAN to strengthen its mechanisms that are based on “People-Centered Community” and strengthen our common spirit which is ”ASEAN: One Community, One Destiny”, which was adopted in the 20th ASEAN Summit.

Indeed, the selection of “Improving Social Protection and Skills Development” as the topic for this ASEAN Ministerial meeting reflects our particular attention on social protection, strengthening of social safety nets that are key factors for enhancing social welfare and sustainable socio-economic development. In other words, this initiative will not only contribute to strengthening social safety nets in the context of poverty reduction, but also to strengthening social protection systems in the context of global economy which requires knowledge and high level of skills.

As you all are aware that Cambodia hosted the 20th ASEAN Summit in April. I am pleased to see that all ASEAN member countries work together to strengthen the spirit of solidarity and sharing and to deepen cooperation which results in numerous initiatives and cooperative projects being discussed and adopted. Based on this along with the region’s quick post-crisis recovery, it is a great opportunity for ASEAN and ASEAN Plus Three countries to further strengthen cooperation and deepen regional integration of financial, trade, investment, agriculture, tourism, education and public health sectors as well as the connectivity of physical infrastructure. Therefore, we have to continue our dialogue to bring about the enhancement of social protection and skills development for our work forces.

In this regard, please allow me to share humble views on the issue as follows:

First - Social protection is an important factor of development strategies and poverty reduction policies. Therefore, we have to pay high attention to providing better services to the poor by specifically enhancing the effectiveness of social protection mechanisms to enable the poor and vulnerable groups build their own resources which are critical factors for rescuing themselves and their families from poverty trap and ensuring sustainability. To achieve that, we should attach highest priority to the goal of creating the ASEAN Economic Community, which is to transform ASEAN into a single market and production base characterized by free flow of goods, services, investment, and skilled labor. We must seek ways to lay out priority actions and key concrete measures to address this challenge and bridge gaps which are the obstacles to the realization of ASEAN Economic Community as planned.

Second - In order to achieve the aforementioned goals, member countries need to have proper work programs for promoting incomes and capabilities of poor communities, and they also must accelerate their work to achieve the Millennium Development Goals (MDGs) for 2015. Important tasks that must be achieved include the promotion of participation of community members, including the poor, women, ethnic minority communities and the like so that they can involve with the development process, the promotion of institutional capability of local communities, the enhancement of capability and ability of local communities and local authorities as well as local development partners in reducing poverty with ownership and responsibility.

Third - We need to continue paying attention to the social protection system that covers workers and employees, especially the old, the disabled, those injured at work, women on maternity leave and other health-related problems at workplaces. Programs designed to address unemployment should also be included in the social protection system.

Forth - With regard to skills development, I would like to direct the attention of all the participants to the fact that each individual country is preparing themselves for the regional and global integration characterized by fierce competition, and the key determinant is the capable human resources. Hence, we need to ensure that our workforces always possess sufficient capability for job opportunities that require new skills and respond to global labor demand, so that they are able to compete in the labor market characterized by the free flow of skilled labor in the region by 2015.

Fifth - Regarding the strengthening of competitiveness of each ASEAN member country, human resources have played an important role in setting directions for the socio-economic development. Hence, with an abundant labor force of about 285 million workers, ASEAN need to acknowledge the importance of job creations, the development of labor force’s quality, and the provision of social safety nets to employees. In general, the direction of ASEAN’s work on labor and human resources has been set by the work program of ASEAN labor ministers since 2000. This work program provides a framework for the preparation of the regional labor force to deal with challenges arising from globalization and trade liberalization. We all are aware that this work program initially has 5 priorities, including employment generation, labor market surveillance, labor force movement, social protection and tripartite cooperation, followed by the sixth priority agreed by ASEAN labor ministers in 2006, which is health and workplace’s sanitation.

Sixth - In addition to all these priorities, ASEAN need to continue finding solutions to migrant worker issues, that was already prepared on 13th January 2007. ASEAN leaders have signed the Declaration on the Protection and Promotion of the Rights of Migrant Workers. A Committee has been established to operationalize this declaration. Its first meeting was convened in September 2008, followed by many subsequent meetings. Hence, this Committee should accelerate the preparation of the draft of ASEAN’s instruments on the protection and promotion of the rights of migrant workers, the issue which was first discussed in April 2009 in Bangkok.

Truly, the protection and promotion of the rights of migrant workers is an important issue for ASEAN because the free flow of skilled labor is a primary characteristic of the ASEAN Economic Community. Although this goal has not been fully achieved, mutual exchange of labor force among ASEAN countries has been robustly taking place. In fact, under the framework of ASEAN, some countries import workers while some others export workers, including Cambodia. This emphasizes the necessity for strengthening cooperation among ASEAN countries in order to protect the rights of migrant workers. With respect to this problem, we should take note that ASEAN has already done some of the tasks but it is yet to achieve a proper agreement for the implementation.

In general, although the economic integration focuses on the flow of skilled labor, but the real challenge is the protection of the rights of unskilled or low-skilled workers. Hence, we should push hard for the protection of the rights of migrant workers to correspond to the ASEAN Human Rights Declaration which is to be adopted in 2012. More importantly, Cambodia would like to request all the member countries to adhere to the principles of laws and human rights by strictly avoiding insulting lives or causing difficulties for migrant workers.

With respect to what I have raised above, I believe that we all will continue strengthening and expanding our firm cooperation and commitment in order to achieve common economic growth and build“A People-Centered Community” which is in line with the theme of “ASEAN: One Community, One Destiny”, chosen for ASEAN 2012 to highlight the commitment and cooperation of ASEAN nations in building ASEAN Community as a closely-bonded family with political, security, economic and socio-cultural harmonization which is rule-based, peaceful and economically strong through improving social protection and skills development.

Obviously, the promotion of social protection requires not only concrete mechanism and guidelines, but also adequate capital. However, funding for the task depends on development pace of all member states. But, in the context of current and future globalized economy, the economic growth of each member state will be determined by its workforce productivity with proper qualification and high producing capacity. Therefore, there is no doubt that once adequate social protection fund is secured, capacity building or skills development will be upgraded.

Based on its experiences, Cambodia took concrete actions to respond to the global economic and financial turmoil by proactively mitigating a number of risks and uncertainties such as the change of demand for skill levels and upgrade of skills through training vocational and life skills that are an important part of the social safety nets. From this point, we could conclude that, no matter how bad the situation is, we must be able to control economic pulses and manage priorities, which is the necessary philosophy for progress in national socio-economic development.

Therefore, we could see clearly that training of the right skills or skills development and promotion of social protection effectively complement each other and cannot be separated. In this sense, I would like to request Excellecies, ladies and gentlemen to have in-depth and comprehensive discussion to seek key solutions for enhancing social protection and skills development to an appropriate level to enable full participation in the ASEAN integration in 2015. I am confident that 22nd ASEAN Labour Ministers Meeting (LMM), ASEAN+3 and related meetings will achieve great success and become a forum of solidarity, friendship and close cooperation.

At the end, I would like to wish Excellencies, ladies, and gentlemen, all delegates from ASEAN and partner countries good health and success in all tasks, and especially good experience during the stay in the Kingdom of Cambodia, land of the magnificent Angkor.

Now, May I declare the opening of the 22nd ASEAN Labour Ministers Meeting (LMM), ASEAN+3 and related meetings.

Sam Rany, Ph.D.

Friday 29 June 2012

ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ច៖ក្រុមហ៊ុនផ្ទះល្វែងចំនួន១៧គ្មានអាជ្ញាប័ណ្ណប្រកបអាជីវកម្ម

ដោយ ដែន អយុធ្យា

2012-06-28

Thursday 28 June 2012

ហ៊ុន ម៉ានិត ត្រូវតែងតាំងឲ្យដោះស្រាយជម្លោះដីធ្លី

Congratulation to 21 Cambodian lecturers who have been appointed as Associate Professor at the Royal University of Agriculture (RUA), Phnom Penh, Cambodia!

Tips to get a scholarship online

Grabbing the opportunity to go abroad

ពាណិជ្ជកម្មកម្ពុជា-វៀតណាមអាចមិនដល់គោលដៅ

Cambodia’s first social work grads ready to take the reins

ស្នាមញញឹមនិងព្រហ្មវិហារធម៌ជាគន្លឹះដោះស្រាយបញ្ហាសង្គម

Wednesday 27 June 2012

PM defends economic land concession signings

នាយករដ្ឋមន្រ្តីបញ្ជាក់ពីបញ្ហាដីសម្បទានដែលចម្រូងចម្រាស

និស្សិតមួយចំនួនបារម្ភពីទីផ្សារការងារនៅកម្ពុជា

ដោយ សេង សេរីរ័ត្ន

2012-06-27

រឿងរ៉ាវទំនោររបស់កម្ពុជា... រវាងប្រទេសចិននិងសហរដ្ឋអាមេរិក?

Tuesday 26 June 2012

លោក ស ខេង៖ ត្រូវលុបបំបាត់គ្រឿងញៀនឲ្យអស់នៅត្រឹម ឆ្នាំ២០១៥

ចិននឹងជួយអង្គភាពព័ត៌មាន និងប្រតិកម្មរហ័សក្នុងការពង្រឹងសមត្ថភាព និងផ្តល់លទ្ធភាពផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន

បញ្ចប់តំណែង លោក ប៉ែន លឹម ជាទីប្រឹក្សាសម្តេច ជា ស៊ីម

ឥទ្ធិពលនៃទំនាក់ទំនងកម្ពុជា-វៀតណាមរយៈពេល៤៥ឆ្នាំ

ដោយ វណ្ណ វិចារ (ទស្សនរបស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី)

2012-06-26

ខុទ្ទកាល័យ សម្តេចតេជោ ហ៊ុន សែន ផ្ញើលិខិតបំភ្លឺពាក់ព័ន្ធការចុះផ្សាយរបស់កាសែត ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍

Monday 25 June 2012

Launching of the 2011 Mid-term Review Report on the Implementation of the National Strategic Development Plan Update 2009-2013

Speech at the Opening of the 22nd ASEAN and ASEAN Plus three Labor Ministerial Meeting, and Related Meetings, under the topic of “Improving Social Protection and Skills Development”

The influence of institutional factors in Cambodian universities

Translate

Friday 29 June 2012

ដោយ ដែន អយុធ្យា

2012-06-28

Thursday 28 June 2012

Wednesday 27 June 2012

ដោយ សេង សេរីរ័ត្ន

2012-06-27

Tuesday 26 June 2012

ដោយ វណ្ណ វិចារ (ទស្សនរបស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី)​

2012-06-26

Monday 25 June 2012

ដោយ វណ្ណ វិចារ (ទស្សនរបស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី)