ASEAN eyes November for anti-nuke treaty as P5 hesitates

By Sam Rany - July 09, 2012

Monday, 09 July 2012

Shane Worrell and Bridget Di Certo

ASEAN remains hopeful it can still entice the five permanent members of the UN Security Council to sign a regional nuclear-weapon-free agreement after a scheduled signing was postponed on Sunday, a Cambodian foreign ministry spokesman has said.

Four of the “P5” countries – the UK, Russia, France and the US, with the other being China – have expressed reservations about signing a protocol within the Southeast Asia Nuclear Weapon-Free Zone (SEANWFZ) treaty, which was to take place during this week’s ASEAN meetings in the capital.

"Four members of P5 have expressed reservations,” Kao Kim Huorn, secretary of state at the Ministry of Foreign Affairs, said at the Peace Palace today. “Their reservations were quite different. In the case of France, for example, it has to do with self-defence . . . in the case of the [UK], the reservation was to do with . . . development."

Russia had expressed “broader” concerns relating to armed forces, allies, transit and to what extent the protocol was a pact, he said.

Under the treaty, the 10 ASEAN states must not develop, possess or manufacture nuclear weapons. If the UK, Russia, the US, France and China sign the protocol, they would agree not to contribute to any regional member violating the treaty.

Kao Kim Huorn said the four countries’ reservations meant the region now had to look to the next ASEAN Summit in Phnom Penh in November for the outcome it wanted.

“There were possibly three documents to be signed,” he said. “The [SEANWFZ] commission decided to not cancel but postpone until the members and ASEAN were able to work closely with [the five] to resolve the issues.”

“They believe these should all be signed together, back to back. We hope the work can still be completed by November. We are surprised by the last-minute reservations . . . ASEAN has been working hard for the last 12 years to make this happen," he added.

In his speech to open the 45th ASEAN Foreign Ministers Meeting this morning, Prime Minister Hun Sen said one of the priorities of ASEAN is to maintain regional peace and security.

The SEANWFZ Treaty is one of the “instruments and mechanisms to ensure this could be achieved”, he said.

Comments

រដ្ឋាភិបាលគួររៀនសូត្របទពិសោធនៃការបណ្តេញចេញ

By Sam Rany - February 06, 2012

លោកនិពន្ធនាយកជាទីគោរពរាប់អាន! តាម ការពិនិត្យសង្កេតរបស់ខ្ញុំ មានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាតិ និងអន្តរជាតិជាច្រើន បានចុះផ្សាយយ៉ាងព្រោងព្រាត ស្ទើរតែពេញសប្តាហ៍ទីមួយ នៃខែមករានេះ អំពីហេតុការណ៍នៃការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ និងអំពើហិង្សា រវាងអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចកម្ពុជា និងអតីតប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅប្លុកបុរីកីឡា។ ជាពិសេសសារព័ត៌មានភ្នំពេញបុស្តិ៍ ច្បាប់ចេញផ្សាយថ្ងៃទី ៥ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១២ ក្រោមចំណងជើងថា ( អ្នកបុរីកីឡា ២០០ គ្រួសារត្រូវបានជម្លៀសទៅទីតាំងថ្មី ខណៈអ្នកខ្លះទៀតនាំចូលតុលាការ) និងច្បាប់ចេញផ្សាយថ្ងៃទី ៦ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០១២ ក្រោមចំណងជើងថា (អ្នកបុរីកីឡា សុំអន្តរាគមន៍ពីទូតមហាអំណាច)។ ក្រោយពីបានអានអត្ថបទទាំង ពីនេះហើយ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍អាណិតអាសូរជាពន់ពេក ដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែលរងគ្រោះទាំងអស់ រួមទាំងអ្នករងរបួស និងអ្នកដែលត្រូវបានតុលាការកាត់ទោស ជាពិសេស នោះ គឺក្រុមកុមារា-កុមារី។ ជាការកត់សម្គាល់របស់ខ្ញុំក្រោយហេតុការណ៍នេះ ខ្ញុំមានទស្សនប្រហាក់ប្រហែលនឹងបញ្ញ

GLOBAL:Higher education challenges post-2015 – UNESCO

By Sam Rany - May 11, 2014

ការពិនិត្យមើលផលអាក្រក់កើតចេញពីវប្បធម៌ប៉ែងជើង ឬក្ដិចត្រួយគ្នា

By Sam Rany - November 05, 2011

ការពិនិត្យមើលផលអាក្រក់កើតចេញពីវប្បធម៌ប៉ែងជើង ឬក្ដិចត្រួយគ្នា ដោយ កែវពេជ្រ មេត្តា 2011-11-03 ទម្លាប់នៃការប្រកួតប្រជែងគ្នា ឬការច្រណែននិន្ទាគ្នា បានបង្កើតទៅជាវប្បធម៌មួយដែលគេនិយមហៅថា វប្បធម៌ប៉ែងជើងជាន់ពន្លិច ឬវប្បធម៌ក្ដិចត្រួយគ្នា។ ទម្លាប់នេះមានន័យថា ភាគីម្ខាងធ្វើយ៉ាងណាឲ្យអ្នកដទៃដែលខ្លួនមិនចូលចិត្តលូតទៅមុខ មិនរួច ឬឈានដល់ក្ដីវិនាសអន្តរាយ ដោយប្រការផ្សេងៗជាដើម។ ប្រសិន បើសង្គមណាមួយមានមនុស្សចេះតែក្ដិចត្រួយគ្នាមិនឲ្យចម្រើន លូតលាស់ តើសង្គមនោះនឹងទទួលរងនូវវិបត្តិទុក្ខទោសយ៉ាងណាខ្លះ? ហើយថា តើគេត្រូវដោះស្រាយតាមវិធីណាដើម្បីជួយសង្គមរបស់គេឲ្យរួចផុតពី វប្បធម៌ក្ដិចត្រួយគ្នានេះ? អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយ និងវប្បធម៌ ព្រមទាំងអ្នកកាន់សាសនា បានបញ្ជាក់ថា មនុស្សមួយចំនួនក្នុងពិភពលោកសព្វថ្ងៃនេះ ពិសេសនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ បាននាំគ្នាបង្កើតនូវ «វប្បធម៌ប៉ែងជើងគ្នា» ឬគេហៅមួយបែបទៀតថា «វប្បធម៌ក្ដិចត្រួយគ្នា»។ វប្បធម៌នេះបានជះឥទ្ធិ