Monday, 9 July 2012

Children's deaths in Cambodia linked to Hand, Mouth and Foot disease

ASEAN eyes November for anti-nuke treaty as P5 hesitates

South China Sea centre of ASEAN talks again

Rainsy campaign ban considered

Trade with Vietnam increases

ANZ report shows a vulnerable Cambodia

គ.ជ.ប.​គ្រោង​បង្កើត​ច្បាប់​មិន​ឲ្យ​ទណ្ឌិត​មាន​សិទ្ធិ​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត

2012-07-08
គណៈកម្មាធិការ​ជាតិ​រៀបចំ​ការ​បោះ​ឆ្នោត (គ.ជ.ប.) គ្រោង​ស្នើ​សេចក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​បន្ថែម​ទាក់ទង​នឹង​ការ​ឃោសនា​របស់​គណបក្ស​នយោបាយ ដើម្បី​ការពារ​កុំ​ឲ្យ​មេ​គណបក្ស​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​ជា​ទណ្ឌិត អាច​មាន​ឱកាស​ឃោសនា​នយោបាយ​បាន។

អគ្គលេខាធិការ​គណៈកម្មាធិការ​ជាតិ​រៀបចំ​ការ​បោះ​ឆ្នោត លោក ទេព នីថា នៅ​ថ្ងៃ​ទី​០៧ ខែ​កក្កដា ឲ្យ​ដឹង​ថា គ.ជ.ប. មាន​គម្រោង​ជំរុញ​ការ​បង្កើត​នីតិវិធី​បន្ថែម​ទៀត ដើម្បី​រារាំង​មិន​ឲ្យ​មេដឹកនាំ​គណ បក្ស​នយោបាយ​ដែល​មាន​ទោស​មាន​សិទ្ធិ​ ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត​អាណត្តិ​ទី​៥ នា​ពេល​ខាង​មុខ។
លោក​បន្ត​ថា គ.ជ.ប. កំពុង​តែ​សិក្សា​ពី​នីតិវិធី​មួយ​ចំនួន​ស្ដីពី​ការ​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត និង​រង់ចាំ​ពេល​វេលា​បន្ថែម​ទៀត ក្នុង​ការ​សម្រេច​សេចក្ដី​ព្រាង​នេះ៖ «យើងស្ថិត​នៅ​លើ​ការ​ពិនិត្យ​មើល​លើ​មូល ដ្ឋាន​ច្បាប់​ដែល​មាន​ជាក់ស្ដែង រៀបចំ​នីតិវិធី​នេះ​ឲ្យ​ស្រប​នឹង​ស្ថានភាព​ជាក់​ស្ដែង​ក្នុង​សង្គម​កម្ពុជា»
ទាក់ទង​បញ្ហា​នេះ​អ្នក​នយោបាយ និង​សង្គម​ស៊ីវិល​មួយ​ចំនួន​នៅ​កម្ពុជា រិះគន់​ថា គ.ជ.ប. មាន​គម្រោង​បង្កើត​ច្បាប់​នេះ ដើម្បី​សម្លាប់​ជីវិត​អ្នក​នយោបាយ ជា​ពិសេស​សំដៅ​ទៅ​លោក សម រង្ស៉ី តែម្តង ហើយ​ទង្វើ​នេះ​ធ្វើ​ឡើង​ផ្ទុយ​នឹង​ឆន្ទៈ​ប្រជាធិបតេយ្យ។
មន្ត្រី​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​គណបក្ស សម រង្ស៊ី លោក យឹម សុវណ្ណ មាន​ប្រសាសន៍​ថា ស្ថាប័ន គ.ជ.ប. មាន​គម្រោង​បង្កើត​នីតិវិធី​បន្ថែម ដើម្បី​ផ្គាប់​ចិត្ត​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ហើយ​ច្បាប់​ក្រោយ​នេះ​ធ្វើ​ឡើង​ដើម្បី​ប្រឆាំង​ប្រធាន​គណបក្ស សម រង្ស៉ី តែម្ដង។ លោក​អះអាង​ថា ការ​បង្កើត​ច្បាប់​ប្រឆាំង​ទណ្ឌិត​មិន​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត​នេះ នឹង​មិន​ត្រូវ​បាន​អ្នក​ស្នេហា​ប្រជាធិបតេយ្យ​ស្វាគមន៍​ឡើយ។
លោក យឹម សុវណ្ណ បញ្ជាក់​ថា បំណង​កម្ចាត់​លោក សម រង្ស៉ី ចេញ​ពី​ឆាក​នយោបាយ បង្ហាញ​ថា គណបក្ស​កាន់​អំណាច​ខ្លាច​ឥទ្ធិពល​នយោបាយ​របស់​ប្រធាន​បក្ស​ប្រឆាំង៖ «គ.ជ.ប. ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​ការ ងារ​ខ្លួន​ប្រកប​ដោយ​ឯករាជភាព​ដើម្បី​ធានា​ថា ការ​មាន​សេរី និង​យុត្តិធម៌ នេះ​ជា​ទង្វើ​យ៉ាង​ច្បាស់​បញ្ជាក់​ថា គណបក្ស​ប្រជាជន​ខ្លាច សម រង្ស៊ី លោក​ប្រធាន​កំពុង​តែ​ស្វះស្វែង​រក​ឥទ្ធិពល​ការទូត ដើម្បី​ឲ្យ​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា​វិញ»

ទន្ទឹម​នឹង​នេះ​ដែរ ប្រធាន​គណបក្ស​សិទ្ធិ​មនុស្ស លោក កឹម សុខា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​បង្កើត​ច្បាប់​នៅ​កម្ពុជា ប្រៀប​ដូច​ជា​ការ​កាត់​ក្បាល​តម្រូវ​មួក បាន​ន័យ​ថា គ.ជ.ប. ធ្វើ​ច្បាប់​នេះ​ដើម្បី​កម្ចាត់​លោក សម រង្ស៊ី។

លោក​កត់​សម្គាល់​ថា កន្លង​មក​មាន​មតិ​ជា​ច្រើន​ចោទ​ថា គ.ជ.ប. បម្រើ​គណបក្ស​កាន់​អំណាច​តែ​មិន​ទាន់​មាន​ភស្តុតាង​ច្បាស់ ប៉ុន្តែ​ទង្វើ​បង្កើត​ច្បាប់​នេះ​ពិត​ជា​ការ​បង្ហាញ​ឲ្យ​ឃើញ​ច្បាស់​ថា គ.ជ.ប. ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ឲ្យ​គណបក្ស​ប្រជាជន​ប្រាកដ​មែន៖ «ជា​រឿង​មួយ​ អាម៉ាស់​របស់ គ.ជ.ប. និង​បក្ស​កាន់​អំណាច​ឈ្នះ​ប៉ុណ្ណឹង ហើយ​ក៏​នៅ​តែ​តាម​ផ្ដន្ទា​គេ​ទៀត។ ជា​រឿង​នយោបាយ​សុទ្ធសាធ​ករណី​លោក សម រង្ស៉ី»

លោក កឹម សុខា បន្ត​ថា គណបក្ស​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នឹង​មិន​នៅ​ស្ងៀម​ឡើយ​ចំពោះ​ករណី​នេះ ដោយ​លោក​គ្រោង​នឹង​ចេញ​សេចក្ដី​ថ្លែងការណ៍​រិះគន់​សេចក្ដី​ព្រាង​នោះ​ទៀត​ ផង។
យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា បាន​បដិសេធ​ថាគណបក្ស​កាន់​អំណាច​ មិន​ស្ថិត​នៅ​ពី​ក្រោយ​គម្រោងការ​បង្កើត​ច្បាប់​ប្រឆាំង​ មេ​បក្ស​ដែល​ជា​ទណ្ឌិត​ទេ។
អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ទីស្ដីការ​គណៈរដ្ឋ​មន្ត្រី លោក ផៃ ស៊ីផាន មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​អនុវត្ត​នីតិវិធី​របស់ គ.ជ.ប. ជា​ផល​ប្រយោជន៍​សកល មិន​មែន​សំដៅ​តែ​ក្រុម​ណា​មួយ ឬ​បុគ្គល​ណា​មួយ​ទេ។ លោក​បន្ត​ថា កន្លង​មក គ.ជ.ប. តែង​តែ​អនុវត្ត​ការងារ​របស់​ខ្លួន​បាន​ត្រឹមត្រូវ ប្រកប​ដោយ​តម្លាភាព ស្រប​តាម​នីតិរដ្ឋ។
លោក ផៃ ស៊ីផាន បញ្ជាក់​ថា តាម​ច្បាប់​ទណ្ឌិត​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ធ្វើ​នយោបាយ​នោះ​ឡើយ៖ «កាល​ណា​យើង​ប្រើប្រាស់​ពាក្យ​ដើម្បី​បំផ្លាញ គ.ជ.ប. ជា​រឿង​ខុស​ក្នុង​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យប្រជាធិបតេយ្យ សំដៅ​មតិ​ភាគ​ច្រើន»

ទោះ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី អគ្គលេខាធិការ​គណៈកម្មាធិការ​ជាតិ​រៀបចំ​ការ​បោះ​ឆ្នោត  លោក ទេព នីថា មាន​ប្រសាសន៍​ថា គ.ជ.ប. នឹង​ត្រូវ​រៀបចំ​នីតិវិធី​នោះ​ឲ្យ​ចប់​សព្វគ្រប់​មុន​ថ្ងៃ​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត​ តំណាងរាស្ត្រ​ឆ្នាំ​២០១៣ ខាង​មុខ ដោយ​យក​ច្បាប់​បោះ​ឆ្នោត​ជា​មូលដ្ឋាន។
លោក ទេព នីថា បញ្ជាក់​ថា ចំពោះ​ពេល​វេលា​ជាក់លាក់​នៃ​ការ​​ចេញ​សេចក្ដី​ព្រាង​នីតិវិធី​បន្ថែម​នេះ មិន​ទាន់​បាន​កំណត់​រួច​រាល់​នៅ​ឡើយ​ទេ៖ «ច្បាប់​បាន​ហាម ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ឈរ​ឈ្មោះ និង​ការ​ចុះ​ឈ្មោះ​បោះ​ឆ្នោត។ តើ​អ្នក​ទាំង​អស់​នោះ​មាន​សិទ្ធិ​ធ្វើ​ការ​ឃោសនា​បោះ​ ឆ្នោត ឬ​ក៏​អត់ ច្បាប់​មិន​សំដៅ​លើ​នរណា​ទេ សំដៅ​ទូទៅ​តែម្ដង»

ការ​បោះ​ឆ្នោត​សភា​អាណត្តិ​ទី​៥ នឹង​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៨ កក្កដា ឆ្នាំ​២០១៣ ដោយ​រក្សា​ចំនួន​អាសនៈ ១២៣ ដូច​អាណត្តិ​ទី​៤​ដែរ។ បើ​សិន​ជា​សេចក្ដី​ព្រាង​ហាម​ឃាត់​ទណ្ឌិត​មិន​ឲ្យ​ចូល​រួម​ឃោសនា​ក្លាយ​ជា​ ច្បាប់​មែន​នោះ បាន​ន័យ​ថា លោក សម រង្ស៉ី មិន​អាច​ឃោសនា​តាម​រយៈ​បច្ចេកវិទ្យា វីដេអូ ផ្សាយ​ផ្ទាល់ (Video Conference) បាន​ដូច​មុន​ទេ។

ប្រធាន​គណៈកម្មាធិការ​អព្យាក្រឹត និង​យុត្តិធម៌​ដើម្បី​បោះ​ឆ្នោត​ដោយ​សេរី និង​ត្រឹមត្រូវ​នៅ​កម្ពុជា ឬ​អង្គការ និកហ្វិច (NICFEC) លោក​បណ្ឌិត ហង្ស ពុទ្ធា មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​មិន​គាំទ្រ​ចំពោះ​ការ​រៀបចំ​ច្បាប់​ដែល​រៀបចំ​ឡើង​សំដៅ​គោលដៅ​នយោបាយ​ ឡើយ។

លោក​ពន្យល់​ថា មិន​ជា​ការ​ចាំបាច់​ទេ​ចំពោះ​ការ​រៀបចំ​នីតិវិធី​ថ្មី​សំដៅ​រារាំង​ទណ្ឌិត​មិន​ឲ្យ​ឃោសនា​​បោះ​ឆ្នោត​នោះ៖ «បើ ​សិន​ជា​សិក្សា​ច្បាប់​នៅ​ប្រទេស​ផ្សេង ដូច​ជា​នៅ​ថៃ ថាក់ស៊ីន តុលាការ​កាត់​ទោស​ហើយ​នៅ​តែ​អាច​ជួប​អ្នក​គាំទ្រ​ខ្លួន​តាម​វីដេអូ ខនហ្វើរិន ដូច​នេះ​វា​មិន​ចាំបាច់​មាន​នីតិវិធី​បន្ថែម​ នេះ​ទេ»

ប្រធាន​គណបក្ស​ប្រឆាំង សម រង្ស៉ី លោក សម រង្ស៉ី បាន​និរទេស​ខ្លួន​ទៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​បន្ទាប់​ពី​ដក​តម្រុយ​បង្គោល​ព្រំដែន​ កម្ពុជា-​វៀតណាម កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០១០ នៅ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង។
សាលាឧទ្ធរណ៍​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​២០១១ បាន​សម្រេច​​ផ្តន្ទា​ទោស​​កំបាំង​មុខ​​លោក សម រង្ស៊ី ដោយ​​បន្ថយ​ទោស​​ដាក់​​ពន្ធនាគារ​ពី ១០​ឆ្នាំ មក​​ត្រឹម ៧​​ឆ្នាំ និង​​ពិន័យ​​ជា​​ប្រាក់​​សរុប​​ចំនួន​ ៦៣​លាន​​រៀល​ ពី​​បទ​​ក្លែង​បន្លំ​​ឯកសារ​​ផែនទី​​ព្រំដែន​​កម្ពុជា-​វៀតណាម និង​បទ​​ញុះញង់ មាន​ន័យ​ថា លោក សម រង្ស៉ី ក្លាយ​ជា​ទណ្ឌិត។

រាល់​ការ​ជួបជុំ​សមាជិក​ម្តងៗ ជា​ពិសេស​ពេល​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត​ឃុំ​សង្កាត់ អាណត្តិ​ទី​៣ កន្លង​ទៅ លោក សម រង្ស៉ី តែង​ប្រើប្រាស់​ប្រព័ន្ធ​ទំនាក់​ទំនង​អេឡិចត្រូនិក វីដេអូ ខនហ្វើរិន ដើម្បី​ទាក់ទង​ទៅ​កាន់​សមាជិក​របស់​ខ្លួន។

ច្បាប់​ស្ដីពី​ការ​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើសរើស​តំណាងរាស្ត្រ មាត្រា​ទី​៣៤ ថ្មី​ចែង​ថា ចំពោះ​ជន​ណា​ដែល​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ផ្ដន្ទាទោស​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី​បទ​ ឧក្រិដ្ឋ ឬ​បទមជ្ឈិម ហើយ​មិន​ទាន់​មាន​នីតិសម្បទា​ឡើង​វិញ គឺ​គ្មាន​សិទ្ធិ​ឈរ​ឈ្មោះ​ជា​បេក្ខភាព​តំណាងរាស្ត្រ​បាន​ទេ។ ចំពោះ​ការ​ឃោសនា​បោះ​ឆ្នោត​វិញ មិន​ទាន់​មាន​ច្បាប់​ណា​មួយ​ហាម​ប្រាម​ចំពោះ​នីតិបុគ្គល ឬ​ទណ្ឌិត​នោះ​ឡើយ៕

វៀតណាម​កុម្មុយនិស្ត​៖ «លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ»​ដឹកនាំ​ដោយ​គណបក្ស​តែ​មួយ​

ដោយ តាន់ ហ្សង់-ហ្វ្រង់ស្វ័រ
 
ថ្ងៃ​​នេះ​​ ហ្សង់-ហ្វ្រង់ស័រ​ តាន់​សូម​​បន្ត​​ចាប់​​អារម្មណ៍​​ទៅ​​លើ​​ភូមិ​សាស្ត្រ​នយោបាយ​​នៃ​​ភូមិភាគ ​​អាស៊ី​​អាគ្នេយ៍​​ត​​ទៅ​​ទៀត​​ ដោយ​​សូម​​លើក​​ឡើង​​អំពី​​របប​​កុម្មុយនិស្ត​​វៀតណាម។ ​ជិត​​​៤០​​ឆ្នាំ​​ កន្លង​​មក​​ហើយ​​​ដែល​​វៀតណាម​​ខាង​​ជើង​​និង​​វៀតណាម​​ខាង​​ត្បូង បាន​​ បង្រួប​​បង្រួម​​គ្នា​​ទៅ​​ជា​​ប្រទេស​​តែ​​មួយ​​ដែល​​ដឹក​នាំ​​ដោយ​​គណបក្សកុម្មុយនិស្ត​។​ ទោះ​បី​​ជា​​បាន​​និង​​កំពុង​​បន្ត​​ធ្វើ​​សេរីកម្ម​​សេដ្ឋកិច្ច​​ តាំង​ពី​​ឆ្នាំ​​១៩៨៦​​មក​​ក្តី​​ ក៏​​វៀតណាម​​ដែល​​​យក​​តម្រាប់​​តាម​​ប្រទេស​​ចិន​​ នៅ​​តែ​​ជា​​ប្រទេស​​កាន់​​អំណាច​​ផ្តាច់ការ​​ក្នុង​​ពេល​​បច្ចុប្បន្ន។​


ក្រោយ​បន្ទាប់​ពី​ទីក្រុងសៃហ្កុង(Saigon) បាន​ធ្លាក់នៅ​ខែ​មេសា​ឆ្នាំ​ ១៩៧៥​ វៀតណាម​ខាង ជើង​និង​វៀតណាម​ខាងត្បូង​ត្រូវ ​បាន​បង្រួប​បង្រួម​គ្នាទៅ​ជា​ប្រទេស​តែ​មួយ ​វិញ​ដែល​ក្លាយ​ជា​របប​កុម្មុយ និស្ត​ផ្តាច់ការ ក្រោម​ឈ្មោះ​ថា​សាធារណរដ្ឋ​សង្គមនិយម​វៀតណាម​។

ឥឡូវ​នេះ​ ជិត៤០​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក ជា​ផ្លូវការ​ទីក្រុង​ហាណូយ ​(Hanoi)​ ចាត់​ទុក​របប​នយោបាយ​នៃ​ប្រទេស​ខ្លួន​ថា ​ជា​"លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ ដឹក​នាំ​ដោយ​គណបក្ស​តែ​មួយ" នោះ គឺ​គណបក្ស​កុម្មុយ និស្ត​វៀតណាម​។ រដ្ឋា​ភិបាល​ពន្យល់ថា ​ខ្លួន​កំពុង​ប្រឹង​ប្រែង​ធ្វើ​ឲ្យ​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ​រីក​ចំរើន​សន្សឹមៗ​ ទៅ​មុខ​ដោយ​សន្តិវិធី​។

នៅ​ក្នុង​ន័យ​នេះ​ អាជ្ញាធរ​អះអាង​ថា នៅ​ពេល​បោះ​ឆ្នោត​សភា​ម្តងៗ តែង​តែ​មាន​តំណាង​រាស្រ្ត​មួយ​ចំនួន​ ដែល​មិន​មែន​ចេញ​មក​ពី​ជួរ​គណបក្ស​កុម្មុយនិស្ត​។ ជាក់ស្តែង​ វា​មាន​អ៊ីចឹង​មែន​បេក្ខជន​មិន មែន​កុម្មុយនិស្ត​ក្នុង​ពេល​បោះ​ឆ្នោត​ឆ្នាំ​ ២០០៧ ក៏​ដូច​ក្នុង​ពេល​បោះ​ឆ្នោត​ឆ្នាំ​២០១១​ដែរ។

ក៏​ប៉ុន្តែ​ ការ​ពិត​ទាំងស្រុង វា​មិន​ដូច​មាត់​រដ្ឋា​ភិបាលថា​នោះ​ឡើយ​។ អ្នក​ដែល​មិនមែន​កុម្មុយនិស្ត​ ​អាច​ឈរ​ឈ្មោះ​បោះ​ឆ្នោត​បាន​ លុះ​ត្រា​តែ​អ្នក​នោះ​ជា​បេក្ខជន​ឯកឯង​ គ្មាន​អង្គការ​នយោបាយ​ សង្គម​ឬ​សាសនា​ នៅ​ពី​ក្រោយ​។ យ៉ាប់​ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត​ បេក្ខភាព​នៃ​បណ្តា​ជន​ឯករាជ្យ​​ទាំង​អស់​នោះ​ ត្រូវ​ឆ្លង​កាត់​មុខ​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ រួច​ហើយ​មុខ​អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ជាតិ​។

ជា​ទូទៅ​ បេក្ខភាព​ច្រើន​សន្ធឹក​សន្ធាប់​ណាស់​ត្រូវ​បាន​ច្រាន​ចោល​ ក្រោម​លេស​ថា​ ជា​ការ​គំរាម​កំហែង​ដល់​សណ្តាប់​ធ្នាប់​សាធារណៈ។

ក្រោម​លេស​ថា​ជា​ការ​គំរាមកំហែង​សណ្តាប់​ធ្នាប់​សាធារណៈ​  អាជ្ញាធរ​វៀតណាម​ ចាប់​សកម្មជន​​ប្រជាធិបតេយ្យ​ និង​សកម្មជន​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ញាត់​បញ្ចូលគុក​ ធ្វើ​ទុក្ខ​បុកម្នេញ​ទៅ​លើ​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​ ទៅ​លើ​ប្រមុខ​ពុទ្ធ​សាសនា​ និង​ប្រមុខ​គ្រិស្តសាសនា​។ មិន​ត្រឹម​តែ​គ្មាន​សេរីភាព​​សាសនា​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ សូម្បី​តែ​សេរីភាព​សារពត៌មាន​ក៏​គ្មាន​ដែរ​។ ជាក់ស្តែង នៅ​ក្នុង​របាយ​ការណ៍​ឆ្នាំ​២០០៨​របស់​ខ្លួន​ អង្គការ​អ្នក​សារពត៌មាន​គ្មាន​ព្រំ​ដែន​ បាន​សរសេរ​ជា​អាទិ៍​ថា"នគរបាល​នយោបាយ​ នៅ​វៀត​ណាម​ បាន​ចាត់​វិធានការ​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​បោះពុម្ភ​ផ្សាយ​ផ្សេងៗ​​របស់​ពួក​អ្នក​ ជំទាស់​។ អ្នក​កាសែត​ម្នាក់ និង​ពួក​អ្នក​សរសេរ​អត្ថបទ​ប្រឆាំង​នឹង​រដ្ឋាភិបាល​​ តាមអ៊ីនធ័រណែត​ ចំនួន​ជាង​១០​នាក់​ ត្រូវ​បាន​កាត់ទោស​ឲ្យ​ជាប់​ពន្ធនាគារ​ ហើយ​អ្នក​កាសែត​បារាំង​ម្នាក់​ធ្វើ​ការ​ឲ្យ​វិទ្យុ​ប្រឆាំង​មួយ​ ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន​ ក្នុង​បទ​ភេរវកម្ម។"

និយាយ​រួម ប្រព័ន្ធ​នយោបាយ​នៃ​ប្រទេស​វៀតណាម​មាន​មូលដ្ឋាន​នៅ​លើ​អំណាច​នៃ​បក្ស​ កុម្មុយនិស្ត។ គឺ​គណៈកម្មាធិការ​មជ្ឈិម​និង​ការិយាល័យ​នយោបាយ​នៃ​បក្ស​ជា​អ្នក​អនុម័ត​រាល់ ​សេចក្តី​សម្រេចចិត្ត​សំខាន់ៗ។ បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​វៀតណាម​មាន​វត្តមាន​នៅ​គ្រប់​ជាន់​ថ្នាក់​និង​គ្រប់​ទី​ កន្លែង ពី​រដ្ឋបាល​ជាតិ​និង​មូលដ្ឋាន ពី​កងទ័ព​និង​នគរបាល រហូត​ទៅ​ដល់​សាលា​រៀន​និង​សហគ្រាស​រដ្ឋ​ឬ​ឯកជន។

*

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ​ នៅ​លើ​វិស័យ​សេដ្ឋកិច្ច ​វៀតណាម​យក​តម្រាប់​តាម​ចិន​ដោយ​បាន​បោះ​បង់​ចោល​ សេដ្ឋកិច្ច​​ផែនការ​បែរ​ទៅ​រក​សេដ្ឋកិច្ច​ទី​ផ្សារ​និង​បើក​ចំហ​ប្រទេស​ ដើម្បី​ទទួល​វិនិយោគ​បរទេស។​

ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​វៀតណាម​ បាន​ផ្តើម​ធ្វើ​សេរីកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​នៅ​ឆ្នាំ​១៩៨៦​។ កាល​នោះ​ ទី​ក្រុង​ហាណូយ​បាន​អនុម័ត​ច្បាប់​មួយ​ចំនួន​ បានអនុញ្ញាត​ឲ្យ​មានវិនិយោគ​បរទេស​ជា​លើក​ទី​មួយ​បង្អស់​។ គឺ​ជា​ការ​ផ្តើម​ឡើង​នៃ​នយោបាយ​doi moi ដែល​គេ​អាច​បក​ប្រែ​ថា​ជា​ កំណែ​ទម្រង់​ ឬ​ការ​​ផ្លាស់ប្តូរ​ឲ្យ​បាន​ប្រសើរ​ឡើង​​ស្រដៀង​គ្នា​នឹង​ពាក្យ​  Perestroïka នៅ​សហភាព​សូវៀត​សម័យ​​​លោក ​Gorbatchev​។

ក្រោយ​មក​ទៀត​ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩១​ ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​វៀតណាម​ បាន​ផ្តើម​ធ្វើ​សេរីកម្ម​នៅ​លើ​វិស័យ​កសិកម្ម។​ ដី​ធ្លី​លែង​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​សមូហភាព។​ រដ្ឋាភិបាល​ទទួល​ស្គាល់​វិស័យ​ឯកជន​ និង​ធ្វើ​កំណែ​ទម្រង់​ក្រុមហ៊ុន​រដ្ឋ​។ នយោបាយ​doi moi បាន​នាំ​មក​យ៉ាង​លឿន​រហ័ស​ នូវ​លទ្ធផល​ល្អ​ហួស​ការ​ស្មាន​ និង​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ជា​ទី​បំផុត​។ នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​ទី​៩០​ វៀតណាម​ដែល​ជា​ប្រទេស​ក្រ​គ្មាន​អង្ករ​ច្រក​ឆ្នាំង​ បាន​ក្លាយ​ជា​ប្រទេស​លក់​អង្ក​រចេញ​ទៅ​ក្រៅ​លំដាប់​ថ្នាក់​លេខ​មួយ​​ នៅ​ក្នុង​ពិភព​លោក​។ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៥​ វៀតណាម​ក្លាយ​ជា​សមាជិក​នៃ​អាស៊ាន​ មាន​ទំនាក់​ទំនង​ទូត​ឡើង​វិញ​ជា​មួយ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ ដែល​បាន​សម្រេច​ឈប់​ដាក់​ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ច​ទៅ​លើ​ប្រទេស​អតីត​សត្រូវ​មួយ​ នេះ​របស់​ខ្លួន​ នៅ​ឆ្នាំ​១៩៩៤​។

ជា​ការ​ពិត​ណាស់​ដែល​ថា​ សេរីកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច​នៅ​វៀតណាម​ មិន​បាន​នាំ​មក​ទន្ទឹម​គ្នា​នូវ​ប្រជាធិ បតេយ្យូបនីយកម្ម​នៃ​ប្រទេស​។ ក៏​ប៉ុន្តែ​ក្រុម​អ្នក​សង្កេតការណ៍​ អះអាង​ថាសព្វ​​ថ្ងៃ​នៅ​​​​​ផ្ទៃ​​ក្នុង​គណ បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​វៀតណាម​ មាន​ការ​តស៊ូ​មតិ​យ៉ាង​ផុសផុល​ ជុំ​វិញ​ប្រធាន​រឿង​ពីរ​។ ប្រធាន​រឿង​ទី​មួយ​គឺ​ការ​ចាំ​បាច់​ក្នុងការបង្កើត​ឲ្យ​មាន​អង្គការ​មួយ​ ចំនួន​ដែល​មិន​អាស្រ័យ​​នឹង​​បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​ដូច​យ៉ាង​អង្គការ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំង​នឹង​អំពើ​ពុក​រលួយ​ជា​ដើម​។

គោល​ដៅ​ គឺ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​បណ្តើរៗ​ ស្ថាប័ន​ឯករាជ្យ​ដែល​អាច​ទប់​កម្លាំង​ខ្លាំង​ជ្រុល​​របស់​គណបក្ស​​​ កុម្មុយនិស្ត​ ពីព្រោះ​ពិភព​លោក​ដែល​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្លាស់ប្តូរ​ដែរ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​វៀតណាម​។

ប្រធាន​រឿង​ទី​ពីរ​នៃ​ការ​តស៊ូ​មតិ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​ក្នុង​បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​ វៀតណាម​សព្វ​ថ្ងៃ​គឺ​ការ​រៀប​ចំ​ឲ្យ​​មាន​ តុល្យភាព​ល្អ​ រវាង​ចរន្ត​ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ខាង​ត្បូង​ និងចរន្ត​ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ខាង​ជើង​។ គួរ​បញ្ជាក់​ថា នៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៥​ ក្រោយ​ពេល​ដែល​ទី​ក្រុង​សៃហ្កុងបាន​ធ្លាក់​ ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ដែល​បាន​បង្កប់​ខ្លួន​នៅ​វៀត ណាម​ខាងត្បូង​បាក់​កម្លាំង​ ទន់ខ្សោយ​ខ្លាំង​។ មូលហេតុ​ទី​មួយ​គឺបណ្តាល​​​មក​ពី​ក្នុង​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​១៩៦៨​ និង​ឆ្នាំ​១៩៧៥​ ពួក​កុម្មុយនិស្ត​បង្កប់​ខ្លួន​ នៅ​វៀតណាម​ខាង​ត្បូង​ បាន​ស្លាប់​អស់​ច្រើន​។

ឯ​មូល​ហេតុ​ទី​ពីរ​ គឺ​បណ្តាល​មក​ពី​ ការ​បង្រួបបង្រួម​យ៉ាង​លឿន​រហ័ស វៀតណាម​​ខាងត្បូង​និង​វៀតណាម​ខាងជើង​ទៅ​ជា​ប្រទេស​តែ​មួយ​និង​ការ​លាត​ សន្ធឹង​របៀប​គ្រប់គ្រង​ប្រទេស​តាម​បែប​កុម្មុយនីស្ត​ ពី​ខាង​ជើង​មក​ខាង​ត្បូង​ ធ្វើ​ឲ្យ​ចរន្ត​ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ខាង​ជើង​ មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លាំង​ជាង​ ចរន្ត​ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ខាង​ត្បូង​។

ក៏ប៉ុន្តែ នៅ​ដើម​សតវត្សរ៍​ទី​២១​នេះ​ សេដ្ឋកិច្ច​មាន​តម្លៃ​ជាង​មនោគមវិជ្ជា​ បាន​ន័យ​ថា​តំបន់​ប៉ែក​​ខាង​ត្បូង​ ជា​ពិសេស​ទី​ក្រុង​សៃហ្កុង​ដែល​ជា​ក្បាល​ម៉ាស៊ីន​សេដ្ឋកិច្ច​កំពុងស្គាល់ការ អភិវឌ្ឍន៍​លឿន​ជាង​តំបន់​ប៉ែក​ខាង​ជើង​ ជា​ហេតុ​ធ្វើ​ឲ្យ​ចរន្ត​ពួក​កុម្មុយនិស្ត​ខាង​ត្បូង​ មាន​ទឹក​មាត់​ប្រៃ​ឡើង​វិញ​។

លើស​ពី​នេះ​ទៅ​ទៀត​ ប្រជាជន​វៀតណាម​នៅ​បរទេស​ កូន​ចៅ​របស់​ជនភៀស​ខ្លួន​ Boat people ដែល​បាន​រៀន​សូត្រ​នៅ​អាមេរិក​ឬ​នៅ​អឺរ៉ុប​ ត្រឡប់​ចូល​មក​ក្នុង​មាតុ​ប្រទេស​វិញ​ ជា​ពិសេស​មករស់​នៅ​ទីក្រុង​សៃហ្កុង​ និង​រក​ស៊ី​មាន​បាន​ ក្លាយ​ជា​តួអង្គ​សេដ្ឋកិច្ច​សំខាន់ៗ​ ដែល​ពី​អំណើះ​ត​ទៅ​ គណ បក្ស​កុម្មុយនិស្ត​វៀតណាម​ ត្រូវ​តែ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​៕

Mission Letter to Germany on June 1-9, 2025